انواع راه افزایش سرمایه

صرف سهام عبارت است از تفاوت ارزش بازاری و ارزش اسمی یک سهم، به بیان دیگر منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی مابه‌التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام است.

حسابداران زنجان.حسابداری زنجان.

حسابداری و حسابرسی-آموزش-خدمات مالی و مالیاتی-سرمایه گذاری-بیمه

افزایش سرمایه چیست؟انواع روش های افزایش سرمایه

افزایش سرمایه یکی از روش های تامین مالی شرکتهاست.شرکتها برای اینکه بتوانند فعالیت های خود را توسعه دهند و قدرت رقابت خود را حفظ و یا افزایش دهند اقدام به افزایش سرمایه می کنند.در برخی از مواقع نیز این کار به منظور اصلاح و بهبود ساختار مالی شرکت صورت می گیرد.این تامین منابع مالی جدید می تواند به شکل های مختلفی صورت پذیرد. هنگامی که یک شرکت در بورس اوراق بهادار بخواهد سرمایه خود را افزایش دهد باید تعدادی سهام جدید منتشر کند و به سهامداران بفروشد تا مبلغ مورد نیاز برای افزایش سرمایه را تأمین کند.تفاوت اصلی بین انواع روش های افزایش سرمایه،در محل تامین این منابع جدید است.

راه های افزایش سرمایه

معمولا روند افزایش سرمایه در شرکتها به این شکل است که در مرحله اول هیئت مدیره شرکت پیشنهاد خود را به همراه دلایل کافی در خصوص افزایش سرمایه به سهامداران شرکت ارائه می کند.این پیشنهاد در مجمع عمومی فوق العاده شرکت مورد رای گیری سهامداران شرکت قرار می گیرد.سپس در صورت تصویب این پیشنهاد در مجمع و پس از ارائه مجوز از سوی بورس،افزایش سرمایه شرکت صورت می گیرد.قیمت سهام شرکت پس از افزایش سرمایه،دستخوش تغییر می شود.این که افزایش سرمایه شرکت از چه روشی انجام شود،اثرات متفاوتی در این تغییرات قیمت دارد

انواع افزایش سرمایه

اگر بخواهیم یک دسته بندی از انواع روش های افزایش سرمایه داشته باشیم،می توان ۴ دسته کلی در نظر گرفت:

افزایش سرمایه در تحلیل بنیادی و انواع روش های آن به تدریس استاد مهدی افضلیان

شرکت ها، با توجه به شرایط و ساختاری که دارند، ممکن است افزایش سرمایه دهند. گاهی این افزایش سرمایه، به دلیل توسعه در شرکت، ماننده راه اندازی یک خط تولید جدید و یا فروش محصول جدید می باشد و گاهی ممکن است این افزایش سرمایه، در راستای اصلاح ساختار مالی شرکت باشد.

به طور کلی افزایش سرمایه، از سه محل انجام می‌پذیرد:

1- افزایش سرمایه از محل سود انباشته: به عنوان مثال، انواع راه افزایش سرمایه شرکتی پس از بررسی میزان سود دهی خود در یک سال گذشته، توانسته است مبلغ 100 تومان برای شرکت سود محقق کند. هنگامی که شرکت مجمع عمومی برگزار می کند، در این مجمع مقداری از این مبلغ را، تحت عنوان (dps) منتشر می‌کند. مثلاً بیان می کند که امسال هشتاد درصد، دی پی اس منتشر می کنیم که برابر با ۸۰ تومان میشود. این عدد را از ۱۰۰ تومان سود شرکت کم کرده و بیست تومان باقی مانده را بین شرکا توزییع نمی کند. بلکه این سود وارد یک حساب جداگانه، به نام حساب انباشته ی شرکت ( تحت عنوان سود انباشته ی شرکت ) می شود. این حساب را، شرکت برای افزایش سرمایه استفاده می‌کند.

2- افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها.

3- افزایش سرمایه از محل مطالبات وصول شده و آورده ی نقدی شرکت‌ها.

گزارش ترازنامه شرکت:

تراز نامه شرکت، شامل دارایی‌های جاری شرکت و بدهی های شرکت، به علاوه حقوق صاحبان سهام شرکت می انواع راه افزایش سرمایه باشد. که دو طرف ترازنامه می‌بایست با هم برابر باشد. هنگامی که شرکتی بخواهد افزایش سرمایه خود را، از محل سود انباشته دهد، باید سود انباشته ی تقسیم نشده ی شرکت، به حساب سرمایه منتقل ‌شود. سود انباشته، تجمیع سودهایی است که در مجمع عمومی عادی سالیانه بین سهامداران شرکت تقسیم نشده است.

انواع روش های افزایش سرمایه در شرکتهای بورسی

با یاد و نام خداوند متعال و سلام خدمت شما همراهان همیشگی، یکی دیگر از جلسات آموزش بورس از صفر را در حالی آغاز می کنیم که در این جلسه قصد داریم علاوه بر ارائه تعریفی از افزایش سرمایه، پیرامون انواع روشهای افزایش سرمایه با یکدیگر صحبت کنیم.

قبل از پرداختن به مسئله افزایش سرمایه باید این نکته را یادآوری نمود که افزایش سرمایه شرکت به سهامدارانی تعلق می‌گیرد که در تاریخ اجرای مصوبه مجمع عمومی فوق العاده شرکت در این خصوص، مالک سهام شرکت باشند و اصطلاحا در مجمع عمومی فوق العاده افزایش سرمایه، به عنوان سهامدار همراه شرکت بوده اند.

افزایش سرمایه چیست؟

شرکتها برای تامین مالی فعالیتهای خود و به منظور اصلاح و بهبود ساختار مالی، اقدام به تغییر در میزان سرمایه خود می نمایند که به آن افزایش سرمایه گفته می شود.

به بیان دیگر تمامی شرکتها در بازه زمانی فعالیت خود در مقاطعی از زمان به دلایل مختلف به منابع مالی بیشتری نسبت به آنچه که در اختیار دارند، نیاز خواهند داشت که یکی از این روشهای تامین مالی افزایش سرمایه نام دارد.

از آنجا که تامین مالی و افزایش سرمایه در شرکتهای بورسی اغلب موجب توسعه و بهبود عملکرد شرکت در سالهای آتی می گردد و می تواند سودآوری یک شرکت را تحت تاثیر خود قرار دهد، این بحث یکی از مهمترین مباحثی است که به عنوان یک معامله گر یا تحلیل گر در بازار سرمایه باید اطلاعات خود در ارتباط با آن را تکمیل کنیم.

افزایش سرمایه در شرکتهای بورسی روشهای گوناگونی دارد و به دلیل متفاوت بودن ساختار شرکتها با یکدیگر، پس انواع راه افزایش سرمایه انواع راه افزایش سرمایه نمی توان یک نوع یا یک روش کلی افزایش سرمایه را برای همه شرکتها در نظر گرفت. ولی به صورت کلی آن نوع از افزایش سرمایه که سبب ورود منابع جدید به شرکت گردد و در نتیجه وضعیت بهتری را از نظر سودآوری برای شرکت داشته باشد، بهترین روش افزایش سرمایه برای آن شرکت خواهد بود.

به طور کلی باید بگوییم هر شرکت فعال در بورس یا فرابورس که به هر دلیلی قصد داشته باشد سرمایه خود را افزایش دهد، باید مبلغ مورد نیاز خود را از طریق انتشار سهام جدید و فروش در بازار سرمایه به سهامداران تامین نماید و در اصل از یک از روشهای افزایش سرمایه بهره مند گردد.

بنابراین نکته اصلی در افزایش سرمایه، این است که شرکتهای بورسی یا فرابورسی تامین مالی خود را از چه محلی انجام دهند.

انواع روش های افزایش سرمایه

در ادامه این جلسه قصد داریم روشهای مختلف افزایش سرمایه را به طور کامل توضیح دهیم:

انواع روش‌ های افزایش سرمایه شرکت ها:

افزایش سرمایه از محل سود انباشته یا سهام جایزه

افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات حال شده سهامداران

افزایش سرمایه به روش صرف سهام

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها

1. افزایش سرمایه از محل سود انباشته یا سهام جایزه

اگر به صورتهای منتشر شده شرکتها نگاهی داشته باشیم در این حسابها سرفصلی به نام سود انباشته خواهید دید که طبق قانون تجارت شرکتها هر ساله بایستی درصدی از سود سالیانه خود را که بین سهامداران تقسیم نکرده اند، در این حساب ثبت نمایند. حال با افزایش این مبالغ در حساب سود انباشته، شرکت این امکان را دارد که از سودهای ذخیره شده منابع مورد نیاز خود را تامین کند؛ در این حالت گفته می شود افزایش سرمایه از محل سود انباشته تامین مالی گردیده است.

به سهامی که از طریق افزایش سرمایه به روش سود انباشته به هر یک از سهامداران تعلق می گیرد، سهام جایزه گفته می شود؛ زیرا در انواع راه افزایش سرمایه این روش عملاً جریان نقدینگی جدید به شرکت وارد نمی شود و سهامداران پولی برای سهام جدید خود پرداخت نمی نمایند.

نکته دیگری که در ارتباط با افرایش سرمایه در روش سود انباشته وجود دارد این است که بعد از افزایش سرمایه به این روش، درصد مالکیت سهامداران در شرکت تغییر نمی کند. به بیان دیگر به همان نسبت که سرمایه شرکت افزایش می یابد، تعداد سهام تعلق گرفته به سهامداران نیز افزایش پیدا می کند.

در رابطه با محاسبه قیمت سهم بعد از افزایش سرمایه از محل سود انباشته باید بگوییم، به همان نسبتی که تعداد سهام افراد افزوده می شود، قیمت سهام کاهش پیدا می کند و از نظر تئوریک میزان دارایی سهامداران تغییری نمی یابد. روش محاسبه قیمت سهم پس از افزایش سرمایه از محل سود انباشته به قرار زیر است:

انواع روش های افزایش سرمایه

2.افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات حال شده سهامداران:

اگر شرکتی سود انباشته مناسبی جهت افزایش انواع راه افزایش سرمایه سرمایه نداشته باشد و یا به هر دلیلی شرکت به منابع جدید برای طرح‌های توسعه‌ای خود نیاز دارد، می تواند از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران استفاده نماید.

در این روش شرکت می تواند منابع جدید مورد نیاز خود را از سود سهامداران فعلی خود تامین نماید؛ به این صورت که حق استفاده و حضور در این نوع افزایش سرمایه ابتدا به سهامداران شرکت تعلق می یابد و سهامداران در مدت زمان مجاز تعیین شده توسط بورس که معمولا 2 ماه است، مجاز به معاملات اوراقی تحت عنوان حق تقدم سهام هستند.

حق تقدم سهام؛ اوراقی است که متناسب با میزان افزایش سرمایه شرکت جهت معاملات در اختیار سهامداران جاری شرکت قرار میگیرد.

به بازه زمانی 2 ماهه ای که سهامدارن مهلت دارند تا تصمیم خود برای استفاده یا فروش حق تقدم در بازار سرمایه عملی نمایند؛ مهلت پذیره نویسی گفته می شود.

همانطور که اشاره کردیم سهامداران می توانند از یکی از سه روش زیر به تصمیم و اختیار خود از حق تقدم سهام خود در شرکتی که افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات سهامداران داشته است، استفاده نماید:

1. پرداخت مبلغ اسمی سهام که این مبلغ در ایران معمولا 1000 ریال است: در این روش سهامداران بایستی با توجه به درصد افزایش سرمایه ای که شرکت از این محل تصویب نموده است، به ازای هر سهم مبلغ اسمی 1000 ریال را در بازه زمانی ۲ ماهه به حساب شرکت واریز نماید. در برخی از موارد، سهامدارن مبالغی را به عنوان مطالبات از شرکت طلب دارند که می توانند از این مطالبات جهت اخذ حق تقدم افزایش سرمایه خود استفاده کنند. به هر طریق پس از طی شدن مراحل افزایش سرمایه، حق تقدم سهامداران تبدیل به سهم عادی تبدیل خواهد شد.

2. فروش حق تقدم تعلق گرفته به سهامداران: سهامدارانی که تصمیم به استفاده از حق تقدم خود ندارند، می توانند حق تقدم خود را در بازار سرمایه به سایر سرمایه گذاران بفروشند که برای این معامله بازه زمانی ۲ ماهه را در اختیار دارند. حق تقدم هر سهم با اضافه شدن حرف «ح» پس از نماد آن قابل شناسایی است مانند “فولاد ح” که نماد حق تقدم، شرکت فولاد مبارکه است.

3. شرکت حق تقدم های استفاده نشده را از طریق بورس به فروش می رساند: حال اگر سهامداری به هر علتی مبلغ اسمی سهام را پرداخت نکند و همچنین حق تقدم خود را نیز به فروش نرساند، پس از اتمام مهلت پذیره نویسی حق تقدم سهام توسط شرکت به فروش می رود و مبلغ حاصل از فروش را بعد از کسر کارمزدها به حساب سهامداران واریز می گردد.

محاسبه قیمت سهم پس از افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهامداران و مطالبات به شرح فرمول زیر است:

3. افزایش سرمایه به روش صرف سهام:

انواع روش های افزایش سرمایه

صرف سهام عبارت است از تفاوت ارزش بازاری و ارزش اسمی یک سهم، به بیان دیگر منظور از صرف سهام، اضافه ارزش سهام یعنی مابه‌التفاوت ارزش بازاری و اسمی سهام است.

در روش افزایش سرمایه از طریق صرف سهام، شرکت سهام خود را با مبلغی بیش از قیمت اسمی به فروش می رساند که این فروش نیز از روش پذیره نویسی صورت میگیرد . در انواع راه افزایش سرمایه این روش، به جای انتشار سهام عادی با ارزش اسمی، پذیره‌نویسی سهام جدید ناشی از این عمل به قیمت بازار انجام می‌گیرد.

شرکت مابه تفاوت حاصل از قیمت فروش و قیمت اسمی سهام را، 1- به حساب اندوخته شرکت منتقل می کند و یا 2- در ازای آن سهام جدید، به سهامداران قبلی می‌دهد.

4. افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی‌ها:

دارایی های یک شرکت از جمله زمین، ساختمان، ماشین‌آلات و تجهیزات، سرمایه‌گذاری‌ها و… به قیمت تاریخی در صورتهای مالی آن ثبت می گردد. این در حالی است که می توان ارزش دارایی‌ها یک شرکت را بر اساس نرخ تورم کشور، در ترازنامه به روز رسانی نمود. به روز شدن ارزش دارایی های ثابت مشهود یک شرکت را تجدید ارزیابی دارایی های آن شرکت گویند.

بروز رسانی دارایی شرکت ها، عامل محرکه ای است که باعث می شود سهام بیشتر از گذشته مورد توجه فعالان بازار سرمایه قرار گیرد. این فرآیند ضمن اینکه انواع راه افزایش سرمایه باعث افزایش اعتبار شرکت نزد نظام بانکی می شود، امکان استفاده از تسهیلات مالی بیشتر را نیز برای شرکت فراهم می کند و سهامداران عمده را نیز برای نگهداری سهام ترغیب کرده و رونق و افزایش گردش مالی در بورس را به همراه دارد.

یکی از مهمترین مواقعی که افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها مورد استفاده قرار می گیرد، زمانی است که یک شرکت زیان ده و مشمول ماده 141 قانون تجارت، قصد خروج از زیان را دارد که در این صورت شرکت زیان‌ده برای خروج از این ماده باید سرمایه خود را به مقداری افزایش دهد تا میزان زیان از نصف سرمایه کمتر شود، زیرا همانطور که می دانید شرکت مشمول ماده 141، شرکتی است که مقدار زیان از نصف سرمایه ثبتی شرکت بیشتر باشد.

انواع روش های افزایش سرمایه

به طور کلی فرمول زیر نشان دهنده قیمت یک سهم پس از افزایش سرمایه به روشهای مختلف است:

افزایش سرمایه شرکت چیست؟ مراحل ثبت افزایش سرمایه مزایا و معایا

افزایش سرمایه شرکت چیست؟ برای ثبت افزایش سرمایه چه اقداماتی لازم است که انجام دهیم؟ چه مراحلی دارد و مزایا و معایب آن برای شرکت شما چیست؟ به همه ی این سوالات پاسخ خواهیم داد.

در صورتی که برای ثبت افزایش سرمایه شرکت هم نیاز به یک موسسه دارید با ما تماس بگیرید تا در سریعترین زمان و با کمترین هزینه برایتان به انجام برسانیم.

افزایش سرمایه شرکتها

معمولا در زمان ثبت شرکت، هر شرکتی در بدو تاسیس، میزان مشخصی از سرمایه خود را به عنوان سرمایه اولیه به ثبت می رسانند. حال با گذر زمان، شرکت ها ممکن است به فکر توسعه فعالیت های خود و یا حفظ و توسعه توان رقابتی خود در بازار بیافتند.

در چنین مواقعی معمولا شرکت ها اقدام به انتشار سهام جدیدی کرده یا مبالغ سهام را بالاتر می برند تا منابع لازم برای تامین مالی پروژه های خود را فراهم نمایند. به این فرایند از تامین مالی شرکت ها در اصطلاح افزایش سرمایه گفته می شود.

شرکت ها ممکن است با هدف اصلاح و بهبود ساختار مالی خود و یا با هدف مشارکت بیشتر سهام داران در خرید سهام و تبدیل آن ها به شرکای شرکت، اقدام به افزایش سرمایه نمایند. بنابراین دلایل زیادی در ورای تصمیم گیری شرکت ها مبنی بر ثبت تغییرات در سرمایه اولیه وجود دارد که در ادامه کار، بیشتر به این موضوع می پردازیم.

ثبت افزایش سرمایه

چیزی که باعث شکل گیری انواع مختلف افزایش سرمایه از سوی شرکت های مختلف می شود، نحوه تامین منابع مورد نیاز برای این کار است. بنابراین بسته به این که این منابع مالی از چه محل یا مسیری تامین شوند، ثبت افزایش سرمایه شرکت ها را در 4 دسته کلی و به شرح زیر طبقه بندی می کنند:

افزایش سرمایه از محل سود انباشته یا همان سهام جایزه

گفته می شود که این مدل از افزایش سرمایه توسط شرکت ها، نیازی به وارد نمودن سرمایه خاصی در قالب نقدینگی های جدید توسط شرکت یا سهام داران به جریان سرمایه شرکت ندارد.

در این روش شرکت ها به طور معمول و در پایان یک دوره مالی و پس از مشخص نمودن میزان دقیق درآمدها و هزینه ها و نیز سودهای تقسیم شده بین سهام داران، تصمیم می گیرند که از محل سود های انباشته شده (سودی که بین سهام داران و شرکا تقسیم نشده و در بخش سود انباشته صورت های مالی شرکت ها مشخص شده است) اقدام به افزایش سرمایه نموده و بدین طریق پروژه و طرح های جدید خود را تامین مالی نمایند.

با این روش قیمت سهام فرد سهام دار، که تا قبل از تاریخ افزایش سرمایه مقداری سهام از شرکت در پرتفوی خود داشته، به نسبت افزایش تعداد سهام، کاهش می یابد. بنابراین گفته می شود که فرد سهام دار در نتیجه این اقدام شرکت، مقداری سهام جایزه، دریافت نموده است.

افزایش سرمایه از محل آورده نقدی سهام داران

در این مورد از افزایش سرمایه، نقش اصلی بر عهده سهام داران شرکت است. به این صورت که شرکت اوراقی را تحت عنوان اوراق حق تقدم به سهام داران واگذار کرده و به آن ها مهلت 2 ماهه ای برای ثبت نام و پذیره نویسی می دهد. در این مرحله سهام داران 2 راه مختلف در پیش روی خود دارند:

یک اینکه سهام داران در مهلت دو ماهه داده شده مبلغی را تحت عنوان مبلغ اسمی، که در کشور ایران در حدود 1000 ریال است، به شرکت پرداخت نمایند و حق تقدم های خود را به سهام عادی تبدیل کنند و یا این که حق تقدم های داده شده توسط شرکت را به سهام داران دیگری بفروشند که در هر دو مورد سهام جدیدی به دارایی افراد اضافه می شود.

افزایش سرمایه از محل آورده ها، مخصوص شرکت هایی هست که سود انباشته زیادی نداشته اند و برای تامین مالی پروژه ها و طرح های جدید خود ناچار به ترغیب سرمایه داران نسبت به ورود سرمایه های جدید به شرکت می شوند.

نکته ای که باید در این جا به آن اشاره نماییم، تفاوت بین حق تقدم و روش صرف سهام است، که خود به عنوان یکی از روش های تامین مالی شرکت ها از طریق افزایش سرمایه به حساب می آید.

برخلاف حق تقدم، در روش افزایش سرمایه از طریق صرف سهام، سهام داران سهام عرضه شده شرکت را در دوره های پذیره نویسی با قیمت هایی بالاتر خریداری می نمایند. لازم به ذکر است که در روش گفته شده، شرکت اضافه ارزش کسب شده را یا به حساب اندوخته نزد خود منتقل می نماید و یا آن را در قالب سهام جدید به سهام داران انتقال می دهد.

افزایش سرمایه از محل تجدید ارزیابی دارایی ها

در این روش شرکت ها تنها با انجام یک سری عملیات حسابداری در ترازنامه و صورت های مالی خود، اقدام به تامین مالی خود از طریق افزایش سرمایه می کنند.

به این صورت که ارزش دارایی های ثابتی نظیر؛ ساختمان، زمین، ماشین آلات و تجهیزات را در ترازنامه خود به روز می کنند و چون تغییر خاصی در بدهی های شرکت ایجاد نمی شود، سرمایه شرکت افزایش می یابد تا معادله حسابداری ( بدهی + سرمایه = دارایی ) در تعادل قرار گیرد. به این صورت و بدون ورود سرمایه خاصی و بدون هیچ گونه تغییری در دارایی سهام داران شرکت، تعداد سهام آنها به نسبت کاهش قیمت سهام، افزایش می یابد.

بهترین روش افزایش سرمایه چیست؟

با در نظر گرفتن ویژگی های هر کدام از روش های تامین منابع مالی شرکت ها از طریق افزایش سرمایه، می توان به این نکته اشاره نمود که همواره روشی که برای یک شرکت مناسب و بهتر است الزاما برای شرکتی دیگر مناسب نیست و هر شرکت بسته به ساختار و وضعیت مالی و افق برنامه ریزی خود، در هر برهه از زمان روش مناسب برای افزایش سرمایه را انتخاب می کند.

اگر بخواهیم مقایسه ای کلی در مورد انواع مختلف روش های تامین مالی برای شرکت ها داشته باشیم، می توانیم بگوییم که آن دسته از روش هایی که در طی آن ها سرمایه جدید وارد جریان سرمایه ای شرکت ها می شود، وضعیت بهتری را در مقایسه با دیگر روش ها برای یک شرکت رقم می زنند.

از این رو، روش های افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و همچنین روش صرف سهام به طور نسبی در بهبود وضعیت مالی شرکت ها مناسب تر هستند. از طرفی دیگر روش از طریق تجدید ارزیابی دارایی ها با توجه به این که بدون هیچ گونه ورود سرمایه جدیدی انجام می شود، برای شرکت هایی که در آستانه ورشکستگی قرار دارند، گزینه مناسب تری هست.

چه نوع شرکت هایی افزایش سرمایه دارند؟

می دانیم که وضعیت همه شرکت های حاضر در بورس یکسان نیست و درآمد زایی و سودآوری هر کدام از شرکت ها با یکدیگر متفاوت است. از این رو شرکت هایی که سود انباشته مناسبی دارند در اغلب اوقات اقدام به افزایش سرمایه از محل سود انباشته خود می کنند بدون این که نیازی به وارد کردن سرمایه های جدید باشد.

از طرفی دیگر، بارها شاهد اعطای حق تقدم های سهام از طرف بسیاری از شرکت ها به سهام داران خود بودیم تا از این طریق، هم آورده نقدی آن ها به شرکت و بازار را افزایش دهند و هم منابع لازم برای تامین مالی طرح های آینده خود را به انواع راه افزایش سرمایه دست آورند.

اگر تا به حال تجربه سرمایه گذاری در بورس را داشته اید، به احتمال زیاد با برخی از مفاهیمی که در حاشیه معاملات آن مطرح می شوند، آشنایی دارید. یکی از مفاهیم بسیار مهم که تاثیر به سزایی نیز بر روی آینده قیمتی شرکت و نیز تصمیمات استراتژیک سهام داران می گذارد، خبر افزایش سرمایه شرکت های فعال در بازار بورس است که با وقوع آن، قیمت و حجم سهام در دست افراد دچار تغییراتی می شود اما غالب اوقات تغییری در میزان کل دارایی آن ها اتفاق نمی افتد.

مراحل افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص

هر شرکت به منظور انجام فرایند افزایش سرمایه، لازم است مراحلی را طی نماید که در این قسمت به بیان خلاصه وار و مرحله به مرحله ای از این پروسه می پردازیم.

مرحله اول: هیئت مدیره و چند تن از سهام داران به نمایندگی از کل سرمایه گذاران در شرکت، با بررسی وضعیت شرکت و در صورت لزوم پیشنهاد افزایش سرمایه را مطرح کرده و به تایید می رسانند.

مرحله دوم: طرح تایید شده در مرحله اول، در این مرحله در اختیار حسابرس شرکت قرار می گیرد تا اگر ایرادات یا کاستی هایی هست، برطرف شده و در نهایت به تایید حسابرس شرکت برسد. ( در صورتی که شرکت حسابرس ندارد، طی مجمع عمومی فوق العاده به تایید سهامداران و بازرسین می رسد)

مرحله سوم: صورتجلسه تنظیم شده در مرحله قبل به همراه سایر مدارک لازم، پس از ثبت در سامانه اداره ثبت، از طریق پست به اداره ثبت فرستاده می شود تا در صورت عدم نقص تایید و آگهی شود.

مرحله چهارم: پس از صدور آگهی توسط اداره ثبت، از طریق انواع راه افزایش سرمایه درج آگهی در روزنامه رسمی به اطلاع عموم و سهامداران می رسد.

مرحله پنجم( آخر): در صورتی که شرکت بورسی باشد، از طریق سایت کدال به اطلاع سهام داران می رسد.

مزایا و معایب افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص

آیا افزایش سرمایه شرکت ها، خبر خوبی برای سهام داران است؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که خبر افزایش سرمایه به تنهایی، خبر آن چنان خوبی نیست. چرا که هیچ تغییری در میزان دارایی شما اتفاق نمی افتد. باید دید که شرکت به چه دلایلی قصد تامین مالی از طریق افزایش سرمایه را دارد.

اگر با این عمل طرح های نوینی اجرا شده و شرکت در جهت توسعه زیرساخت ها و مجموعه خود عمل کند، در این صورت خبر افزایش سرمایه شرکت، خبر خوبی به نظر می رسد. اما اگر شرکت قصد پوشش زیان اندوخته خود با افزایش سرمایه را داشته باشد، احتمالا خبر خوبی برای سهام داران نیست.

از دیگر معایبی که دارد در صورتی که از طریق تجدید ارزیابی انواع راه افزایش سرمایه دارایی ها باشید در سال بعد به علت استهلاک در سالهای بعدی مالی باعث افت سود شرکت خواهد شد، همچنین باعث عدم ورود نقدینگی به شرکت خواهد شد.

انواع روش های سرمایه گذاری

سرمایه گذاری در بازار سرمایه ویژگی های خاص خود را دارد و توسعه ابزارهای مالی در سال های اخیر باعث به وجود آمدن گزینه های متنوع برای سرمایه گذاری شده است و افراد با خصوصیات کاری و شخصیتی منحصر به فرد خود می توانند در این بازار فعالیت کنند. به طور کلی، انواع روش های سرمایه گذاری در بورس را می توان در 2 نوع سرمایه گذاری مستقیم و غیرمستقیم خلاصه کرد که با توجه به شخصیت افراد و نوع مشغله ای که دارند، می توانند هرکدام از این 2 روش را انتخاب کنند و تجربه ها نشان داده است که اگر مسیر سرمایه گذاری به درستی انتخاب شود، می تواند بازدهی های خوبی را برای افراد به وجود بیاورد؛ به همین دلیل، در ادامه مقاله به معرفی انواع انواع راه افزایش سرمایه روش های سرمایه گذاری می پردازیم.

انواع روش های سرمایه گذاری در بورس

همه افراد با هدف کسب سود و افزایش سرمایه خود وارد بازارهای مالی می شوند؛ برخی از این افراد، فعالیت در بازار سرمایه را به عنوان شغل اصلی خود انتخاب می کنند و در میان فعالان بازار سرمایه با عنوان تحلیلگر شناخته می شوند. در طرف مقابل، افرادی هستند که شغل دیگری دارند و سرمایه بدست آمده از فعالیت خود را وارد این بازار می کنند و در بین فعالان بازار سرمایه، از این افراد با عنوان سهامداران غیرحرفه ای یاد می شود و با توجه به فعالیت این 2 دسته از افراد، انواع روش های سرمایه گذاری در بورس را می توان به 2 دسته تقسیم کرد:

مستقیم
• سرمایه گذاری غیرمستقیم

سرمایه گذاری مستقیم

یکی از انواع روش های سرمایه گذاری در بورس، سرمایه گذاری مستقیم است؛ در واقع زمانی که شما خودتان به عنوان یک شخص سرمایه گذار به طور مستقیم دست به معامله می‌زنید، فعالان بازار می‌گویند که به روش مستقیم سرمایه گذاری کرده‌اید. پس باید به اندازه کافی بازار را بشناسید و دست کم یک استراتژی مناسب برای معامله گری داشته باشید.

برای سرمایه گذاری مستقیم، پس از آنکه در یک کارگزاری بورسی ثبت نام کردید و کد بورسی گرفتید، می‌توانید وارد بازار شوید و به صورت مستقیم سرمایه گذاری کنید. در این روش، سرمایه گذار سهام مورد نظر خود را می خرد و پس از مدتی برای فروش آن تصمیم می‌گیرد. البته شخص سرمایه گذار می‌تواند حقیقی و یا حقوقی باشد و تنها خود او نسبت به زمان خرید و فروش تصمیم گیری می‌کند.

اصلی ترین موضوع در سرمایه گذاری مستقیم، دانش و اطلاعات تحلیلی و توانایی معامله کردن خود شخص است. به این معنا که فرد سرمایه گذار پیش از اقدام برای انجام معامله، بایستی اطلاعات زیادی در خصوص تحلیل تکنیکال، تابلوخوانی، تحلیل بنیادی و. داشته باشد؛ چراکه بدون دانش مالی نمی توان در بازار سرمایه موفق شد و تجربه سالیان گذشته حاکی از این نکته است که افراد مبتدی و بدون دانش مالی، با ضررهای فراوان روبرو شده اند.

اگرچه سرمایه گذاری مستقیم به عنوان یکی از انواع روش های سرمایه گذاری در بورس شناخته می شود اما خود آن را می توان به انواع مختلف تقسیم کرد. از جمله روش های سرمایه گذاری مستقیم می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سرمایه گذاری مستقیم بلندمدت
• سرمایه گذاری مستقیم میان مدت
• سرمایه گذاری مستقیم کوتاه مدت
• سرمایه گذاری مستقیم برای نوسانگیری
• و.

سرمایه گذاری مستقیم بلندمدت

در این روش، فرد سرمایه گذار، سهام خود را بیشتر از یک سال نگه می‌دارد و پس از آن تصمیم به فروش می‌گیرد. البته توجه داشته باشید که مدت زمان سرمایه گذاری بلندمدت در میان فعالان بازار سرمایه، دارای اختلاف است و برخی از افراد معتقدند که سرمایه گذاری بالای 3 سال را می توان به عنوان سرمایه گذاری بلندمدت در نظر گرفت.

این نوع سرمایه گذاری ریسک کمتری دارد و سرمایه گذاران معمولا بدون توجه به نوسانات قیمت سهام شرکت ها بر روی تابلو معاملاتی، اقدام به خرید می کنند و افرادی که شخصیت معامله گری کوتاه مدت یا میان مدت ندارند، می توانند از این روش استفاده کنند.

سرمایه گذاری مستقیم میان مدت

در این روش، فرد سرمایه گذار تصمیم می‌گیرد که سهام خود را بین چند ماه تا یک سال نزد خود نگه دارد و سپس تصمیم به فروش می گیرد؛ در واقع، سرمایه گذاری میان مدت، مرز بین سرمایه گذاری بلندمدت و کوتاه مدت است و اگر نقاط خرید و فروش سهام شرکت ها به درستی انتخاب شود، می تواند بازدهی های خوبی را برای سرمایه گذاران به وجود بیاورد.

سرمایه گذاری مستقیم کوتاه مدت

سرمایه گذاری کوتاه مدت یکی دیگر از انواع روش های سرمایه گذاری مستقیم است. در این روش، فرد سرمایه گذار تصمیم می گیرد نهایتا سهم را به مدت 3 تا 4 ماه نگه دارد و پس از آن اقدام به فروش می کند. این نوع سرمایه گذاری دارای ریسک بیشتری است و افراد پیش از انجام معاملات کوتاه مدت بهتر است نوع شخصیت معامله گری خود را تعیین کنند تا بعدا دچار اضطراب و استرس نشوند.

سرمایه گذاری مستقیم برای نوسان گیری

در این روش، سرمایه گذار سعی می کند که به صورت مقطعی و کمتر از یک ماه، سهامی را که خریده است را بفروشد. در این روش او باید به صورت پیوسته بازار را رصد کند. این نوع سرمایه گذاری سبب می‌شود تا شما به طور مرتب در حال خرید و فروش سهم های مختلف باشید. نوسانگیری در بازار سرمایه دارای ریسک بسیار زیاد است و توصیه می شود که افراد پیش از اقدام برای انجام این نوع معاملات، حتما از تحلیل تکنیکال و نکات مربوط به تابلوخوانی استفاده کنند. بازه زمانی نوسانگیری می تواند بسیار کوتاه و در حد چند ساعت یا حتی چند دقیقه نیز باشد.

سرمایه گذاری غیر مستقیم

یکی دیگر از انواع روش های سرمایه گذاری در بورس، سرمایه گذاری غیر مستقیم نام دارد؛ در این روش، شخص سرمایه گذار به طور مستقیم به معامله نمی پردازد و از یک واسطه کمک می‌گیرد. در واقع یک نهاد مالی به عنوان واسطه عمل می‌کند. در این روش، نهاد مالی واسطه پول سرمایه گذار را وارد بازار سرمایه می‌کند و به او سود می رساند.

این روش بیشتر برای افراد ریسک گریز و همچنین افراد مبتدی که اطلاعات محدودی نسبت به بازار سرمایه دارند، مناسب است. از سوی دیگر، کسانی که فرصت کافی برای بررسی و تحلیل بازار ندارند نیز، می‌توانند پول خود را به روش غیرمستقیم سرمایه گذاری کنند.

به عنوان مثال، کارمند یک اداره دولتی را در نظر بگیرید که از ساعت 8 تا 15 مشغول انجام وظیفه است و ساعت کاری بورس اوراق بهادار تهران از 9 صبح تا 12:30 دقیقه است؛ این فرد نمی تواند تسلط کافی بر روی تابلو معاملاتی و تحلیل بازار سرمایه داشته باشد، اما با دیدن بازدهی های چشمگیر در این بازار، ترجیح می دهد که در این بستر سرمایه گذاری کند. برای چنین فردی توصیه می شود که از سرمایه گذاری غیرمستقیم که به عنوان یکی از انواع روش های سرمایه گذاری در بورس شناخته می شود، استفاده کند. سرمایه گذاری غیرمستقیم روش های مختلفی دارد که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• سرمایه گذاری غیر مستقیم در صندوق های سرمایه گذاری
• سرمایه گذاری غیر مستقیم از طریق شرکت های سبدگردان

سرمایه گذاری غیر مستقیم در صندوق های سرمایه گذاری

در صندوق های سرمایه گذاری از دارایی های مختلفی مانند سهام شرکت های فعال در بورس و فرابورس، اوراق مشارکت، اسناد خزانه اسلامی و. استفاده می شود. سرمایه گذاران به صورت دسته جمعی در این صندوق ها سرمایه گذاری می کنند و در سود و زیان صندوق سهیم خواهند شد و حتی برخی از صندوق های سرمایه گذاری سود تضمینی دارند. با توجه به اینکه شما ریسک پذیر و یا ریسک گریز هستید، می‌توانید یکی از این صندوق های سرمایه گذاری را با توجه به تشخیص خود انتخاب کنید.

سرمایه گذاری غیر مستقیم از طریق شرکت های سبدگردان

یکی دیگر از انواع روش های سرمایه گذاری غیر مستقیم، استفاده از ظرفیت شرکت های سبدگردان است. در این روش، یک شرکت تحت عنوان سبدگردان که در زمینه های مالی مهارت فراوانی دارد و همچنین مجوزهای لازم را از سازمان بورس و اوراق بهادار دریافت کرده است، سبدی متشکل از انواع و اقسام سهم ها و اوراق بهادار انتخاب می کند و سرمایه‌گذار را نسبت به خرید سبدی مناسب ترغیب می سازد. همچنین، بر وضعیت سبد نیز به طور پیوسته نظارت دارد و در مورد خرید و فروش های مجدد در بازار سرمایه به سرمایه گذار پیشنهادهای مناسبی ارائه می کند.

جمع بندی

به دلیل رشد و توسعه ابزارهای مالی در بازار سرمایه، راه های مختلفی برای سرمایه گذاری در این بازار به وجود آمده است. به طور کلی از جمله انواع روش های سرمایه گذاری در بورس می توان به سرمایه گذاری مستقیم و غیر مستقیم اشاره کرد. در واقع برخی از افراد، زمان و دانش لازم برای انجام معامله به شکل مستقیم در بازار سرمایه را دارند و می توانند به صورت مستقل در بازه های کوتاه مدت، میان مدت و بلندمدت در این بازار سرمایه گذاری کنند؛ به این روش، سرمایه گذاری مستقیم گفته می شود.

در طرف مقابل، افرادی هستند که دانش مالی و تحلیلی کافی برای فعالیت به شکل مستقیم در این بازار را ندارند و یا اینکه به به دلیل داشتن شغلی دیگر، زمان کافی برای انجام معاملات به روش مستقیم را ندارند؛ به همین دلیل ترجیح می دهند که به شکل غیرمستقیم و در قالب صندوق های سرمایه گذاری و یا شرکت های سبدگردان اقدام به سرمایه گذاری کنند.