انواع توکن ها کدام هستند؟

معرفی انواع توکن در ارز دیجیتال

توکن‌ها را می‌توان از جنبه‌های مختلف، به چند گروه‌ تقسیم کرد. هر کدام از انواع توکن، ویژگی‌های خاص خود را دارند که آشنایی با آن‌ها باعث فهم بیشتر ما از بازار ارز دیجیتال می‌شود. در این مقاله با 8 نوع مختلف آشنا می‌شوید. همچنین یک توکن ممکن است عضو چند گروه و ویژگی‌های چند گروه را داشته باشد. پس با آی‌تی‌رسان همراه باشید تا با انواع توکن آشنا شوید.

نوع توکن	مثال
کاربردی	Funfair، BAT، Brickblock، Timicoin، Golem
اوراق بهادار	Sia Funds، Bcap، Science Blockchain
پرداخت	Bitcoin، Ethereum، Monero، Litecoin
صرافی	BNB، Gemini USD، FTX Coin، OKB، HT، CRO
غیرمثلی	کالکشن CryptoPunks، عکس The First 5000 Days
حاکمیتی	MKR، LUNA، UNI، AAVE
حریم خصوصی	Monero، Zcash، Dash، Horizen، Beam
استیبل‌کوین	USDT، XAUT، BUSD، GLD، USDC

1.توکن کاربردی (Utility Tokens)

توکن‌های کاربردی، نشان دهنده‌ یک ارزش در بلا‌کچین هستند. به عبارتی دیگر، این توکن، دسترسی مشخصی به یک محصول یا سرویس می‌دهد که توسط همان سازنده محصول و سرویس دهنده ساخته و صادر شده است. یعنی افراد می‌توانند با خرید این نوع توکن، به محصول یا سرویس خاصی دسترسی داشته باشند. نکته در این است که فردی که این نوع توکن را خریداری کرده است، مالک محصول یا سرویس نیست؛ بلکه فقط به آن دسترسی دارد.

مثلاً یک شخص می‌تواند با خرید یک توکن کاربردی، در هزینه کارمزد تخفیف بگیرد. یا مثلاً با داشتن اتر (Ether) که توکن بومی اتریوم است، می‌توانید قرارداد هوشمند خود را در شبکه اتریوم اجرا کنید.

این نوع توکن‌ها به طور مستقیم برای سرمایه‌گذاری، مثل توکن‌های اوراق بهادار ساخته نشده‌اند و برای پرداخت استفاده از سرویس و محصول ساخته شده‌اند.

مثال‌هایی از توکن کاربردی‌: Funfair ،BAT ،Brickblock ،Timicoin ،Golem

2.توکن اوراق بهادار (Security Tokens)

توکن‌های اوراق بهادار، در اصل دارایی‌های سنتی مثل سهام هستند که در بلاک‌چین به صورت دیجیتالی تبدیل شده‌اند. این توکن توسط شرکت صادر شده است و ارزش آن‌ها از یک دارایی واقعی گرفته شده که تحت مقررات مالی، معامله می‌شود.

مثل اوراق بهادار سنتی، این توکن به نگه‌دارنده توکن، حق مالکیت می‌دهد. به همین دلیل تعدادی از تنظیم کنندگان، نحوه صادر شدن و معامله کردن آن‌ها را کنترل می‌کنند. اغلب تنظیم کنندگان، اوراق بهادار بودن یا نبودن یک توکن را با استفاده از تستی به نام Howey تعیین می‌کنند.

طبق این تست، یک توکن اوراق بهادار، شامل سه شاخصه زیر است:

1. نگه‌دارنده توکن، توکن را در ازای پولی که روی شرکت مشترک، سرمایه‌گذاری کرده، دریافت کرده است.
2. آن‌ها انتظار کسب سود را دارند.
3. آن‌ها هیچ کاری را که برای ایجاد سود لازم است، انجام نمی‌دهند.

این توکن‌ها از طریق عرضه توکن اوراق بهادار (Security Token Offering یا انواع توکن ها کدام هستند؟ STO) صادر می‌شوند.

توکن‌های اوراق بهادار، به دو قسمت تقسیم می‌شوند:

1. توکن‌های سهام (Equity tokens): این توکن‌ها مشابه با سهام سنتی است، تنها با این تفاوت که انتقال و مالکیت آن‌ها به صورت دیجیتالی اتفاق میافتد.
2. توکن‌های دارای پشتوانه (Asset-backed tokens): این توکن‌ها پشتوانه‌های واقعی مثل کالاها یا هنر دارند.

مثال‌های از توکن اوراق بهادار: Sia Funds ،Bcap ،Science Blockchain

3.توکن پرداخت (Payment Tokens)

همان‌طور که از اسمش پیداست، توکن‌هایی هستند که برای خرید و فروش کالا و سرویس، در پلتفرم‌های دیجیتالی و غیرمتمرکز استفاده می‌شوند. این توکن‌ها مثل ارزهای سنتی هستند و قیمت آن‌ها بر اساس عرضه و تقاضا نوسان می‌کند. ممکن است عرضه ارزی ثابت باشد، مثل بیت‌کوین که 21 میلیون واحد است. اگر از آن رمزارز، هرچه بیشتر به عنوان پرداخت استفاده شود، قیمت آن افزایش پیدا می‌کند. اما این توکن‌ها مزایای اضافه‌ای نسبت به ارزهای سنتی دارند و آن این است که برای پرداخت، دیگر واسطی مثل بانک وجود ندارد.

تقریباً اکثر رمزارزها از این نوع توکن هستند مثل بیت‌کوین، اتریوم، لایت‌کوین؛ گرچه ممکن است توکن‌های کاربردی یا اوراق بهادار نیز باشند. اما هر توکن کاربردی نمی‌تواند توکن پرداخت هم باشد.

توکن‌های پرداخت، معمولاً ترکیبی از انواع دیگر هستند و نمی‌توان به عنوان اوراق بهادار در آن‌ها سرمایه‌گذاری کرد. به همین دلیل زیر سایه‌ مقررات مالی اوراق بهادار نمی‌افتند.

مثال‌هایی از توکن پرداخت: Bitcoin ،Ethereum ،Monero ،Litecoin

4.توکن صرافی (Exchange Tokens)

توکن‌های صرافی یکی دیگر از انواع توکن است و توسط صرافی صادر شده و در آن از توکن مربوطه استفاده می‌شود. گرچه از این توکن‌ها در خارج از صرافی خود نیز می‌توان استفاده کرد، اما معمولاً از این توکن‌ها برای گرفتن تسهیلات در صرافی و پرداخت کارمزد در صرافی استفاده می‌کنیم.

با داشتن این توکن‌ها می‌توان در هزینه کارمزد در صرافی آن، تخفیف گرفت. می‌توان حق حاکمیتی به دست آورد و حق رای داشت یا اینکه از سرویس خاصی استفاده کرد.

مثال‌هایی از توکن صرافی: BNB ،Gemini USD ،FTX Coin ،OKB ،HT ،CRO

5.توکن غیر مثلی (Non-Fungible Tokens)

توکن غیر مثلی که بیشتر به NFT معروف است، گواهی دیجیتالی مالکیت یک چیز منحصربه‌فرد و غیرقابل تعویض است.

هر توکن غیر مثلی نشان‌دهنده یک دارایی خاص است، به همین دلیل ارزش استانداری ندارد. به این معنی که نمی‌توان آن‌ها را به طور مستقیم با یک آیتم دیگر معامله کرد. داده‌های مربوط به این توکن در بلاک‌چین ذخیره می‌شوند به همین دلیل، قابل کپی یا جایگزین شدن نیستند. توکن‌های غیرمثلی، راه حل ایده‌آلی برای اثبات مالکیت و اعتبار یک آیتم است. از این توکن‌ها برای نشان‌دادن مالیکت آیتم‌های مختلفی مثل عکس، هنر، فیلم، آهنگ، زمین‌های مجازی، گیف، میم، فایل و… استفاده می‌شود.

• اولین توکن غیرمثلی در سال 2015 روی شبکه اتریوم ساخته شد.
• برای هر توکن‌ غیرمثلی، یک امضای دیجیتال ساخته می‌شود، به همین دلیل با یکدیگر قابل تعویض نیستند.
• به هنرمندان کمک بزرگی برای فروش هنر‌های خود می‌کند.
• این توکن‌ها در بازارهای NFT مثل OpenSea ،Rarible ،Foudation، خرید و فروش می‌شوند. برای آشنایی کامل با پلتفرم OpenSea، می‌توانید به مقاله معرفی و آموزش پلتفرم Opensea مراجعه کنید.

مثال‌هایی از توکن‌ غیر مثلی: اولین توئیت جک دورسی، کالکشن CryptoPunks، عکس The First 5000 Days

6.توکن حاکمیتی (Governance Token)

در دنیای بلاک‌چین، که همه چیز غیرمتمرکز است، پروژه‌های بلاک‌چینی به دنبال روشی هستند که بتوانند با آن، وظایف و قدرت را هم بین کاربران توزیع کنند. یکی از راه‌های رسیدن به این هدف، ساخت سازمانی به نام سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) است. در این نوع سازمان، افراد سرمایه خود را به ازای قدرت رای دادن در سازمان مبادله می‌کنند. همچنین معمولاً به این صورت است که یک فرد، هرچقدر سرمایه بیشتری بگذارد، قدرت بیشتری هم دارد.

توکن حاکمیتی، یکی دیگر از انواع توکن است که در اصل زیر مجموعه توکن‌های کاربردی است، برای این افراد صادر می‌شود و نشان‌دهنده سهام آن‌ها در DAO است. به طور مثال، در شبکه ترا، توکن لونا، نقش حاکمیتی هم دارد که افراد دارنده این توکن می‌توانند در قوانین شبکه ترا مشارکت داشته باشند.

مثال‌هایی از توکن حاکمیتی: MKR ،LUNA ،UNI ،AAVE

7.توکن حریم خصوصی (Privacy Tokens)

توکن‌های حریم خصوصی، دسته دیگری از انواع توکن هستند که حریم خصوصی تراکنش‌های بلاک‌چین را با استفاده از مبهم کردن آدرس مبدا و مقصد، افزایش می‌دهند.

این کار به این صورت انجام می‌شود که موجودی کیف پول کاربران و آدرس آن‌ها را پنهان می‌کند و چندین تراکنش را با یکدیگر ترکیب می‌کند.

شفافیت در ارزهایی مثل بیت‌کوین باعث می‌شود که آدرس عمومی و تراکنش‌ها برای همه قابل دیدن باشد. این باعث می‌شود ردیابی واریز و برداشت یک شخص خاص، به سادگی قابل انجام باشد. اما این کار برای توکن‌های حریم خصوصی قابل انجام نیست.

ناشناس بودن و غیرقابل ردیابی بودن این توکن‌ها باعث می‌شود که برای پولشویی و کلاهبرداری ایده‌آل شوند.

مثال‌هایی از توکن حریم خصوصی: Monero ،Zcash ،Dash ،Horizen ،Beam

8.استیبل‌کوین (Stablecoins)

استیبل‌کوین‌ها، توکن‌هایی هستند که ارزش تقریباً ثابتی دارند. این توکن‌ها دارای پشتوانه‌هایی مثل ارز فیات و کالاها هستند و قیمت آن‌ها متناسب با پشتوانه است. تعدادی از این نوع توکن‌ها، دارای پشتوانه دلار آمریکا، یورو، طلا، نفت و… هستند.

استیبل‌کوین‌ها به ما کمک می‌کنند که از نوسان‌های شدید در دارایی‌ها و ارزهای دیجیتال دیگر در امان باشیم. هر چند استیبل‌کوین UST یک استیبل‌کوین الگوریتمیک بود و قیمت آن با استفاده از نحوه طراحی آن، ثابت مانده بود. اما اخیراً پروژه آن شکست خورد و باعث ریزش شدید این ارز شد.

مثال‌هایی از استیبل‌کوین‌ها: USDT ،XAUT ،BUSD ،GLD ،USDC

جمع‌بندی

در این مقاله با 8 نوع مختلف توکن‌ها (کاربردی، اوراق بهادار، پرداخت، صرافی، غیرمثلی، حاکمیتی، حریم خصوصی و استیبل‌کوین) آشنا شدیم که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند و در جاهای مختلف از آن‌ها استفاده می‌شوند. آشنایی با انواع توکن ها کدام هستند؟ آن‌ها باعث می‌شود بازار ارز دیجیتال را بیشتر و بهتر بشناسیم تا در تصمیم‌های خود (سرمایه‌گذاری، توسعه و…) بهتر عمل کنیم.

NFT چیست و چه تفاوتی با سایر توکن ها دارد؟

توکن غیر مثلی یا NFT، از انواع دارایی های رمزنگاری یکتا یا unique است و علامت ‌اختصاری عبارت Non-fungible token می باشد. ارزهای رمزنگاری مانند بیت کوین، اتریوم و دیگر آلتکوین ها از اموال مثلی یا قابل تعویض هستند. ولی واحدهای NFT دارای خصوصیات منحصر به فردی هستند که آن را از واحدهای دیگر رمزارزها جدا می کند. در اصطلاح به واحدهای NFT غیر مثلی می گویند.
برای درک مفهوم NFT ابتدا باید فرق میان مثلی ‌بودن با غیر مثلی بودن یا قابل تعویض بودن با تعویض ناپذیر بودن توضیح داده شود.
در علم اقتصاد، اگر هر کالا یا دارایی که واحدهای آن با یکدیگر قابلیت ‌تعویض کردن را داشته باشند، به آن دارایی مثلی یا قابل تعویض‌ یا Fungible گفته می شود. در این دارایی ها نمی توان ارزش واحدی را بر دیگری ارجح دانست یا آن را کمتر تلقی کرد.
جهت درک توکن های NFT می توان از این مثال کمک گرفت. به طور مثال شخصی جهت خدمتی که انجام داده بایستی صد هزار تومان بگیرد. این مبلغ را می توان به صورت ده اسکناس ده هزار تومانی، یا دو تراول پنجاه هزار تومانی پرداخت نمود.

ویدیو توکن غیر مثلی یا NFT چیست و چه کاربری دارد؟

ویدیو بهترین پلتفرم ها برای خرید و فروش NFT ها

ویژگی های دارایی های مثلی چیست؟

برخی دارایی ها از قبیل بیشتر ارزهای رمزنگاری و یا پول های کاغذی مثل دلار و تومان در گروه دارایی های مثلی قرار داده می شوند. به عنوان مثال یک اسکناس صد دلاری نسبت به یک اسکناس صد دلاری دیگر دارای ارزش یکسان بوده و نه تنها هر دو قابل تعویض با یکدیگر هستند بلکه مقدار کالای مشابهی را می توان با هر کدام از آنها خریداری نمود. اگر این اسکناس را به شخصی دادید، انتظار آنکه دقیقا همان اسکناس را به شما بدهد، ندارید و می توانید اسکناسی معادل آن را دریافت کنید.
تعداد دارایی های غیر مثلی یا Non-fungible بسیار زیاد است و اقلام بسیاری را می توان برشمرد. به ‌طور خلاصه میتوان هر کالایی که در دسته ابزار قرار نگیرد، کالای غیر مثلی حساب می شود. نمونه های این اقلام زیاد است و از انواع کالاهایی مثل لپتاپ، گوشی موبایل، خودرو و آثار نقاشی می توان نام برد. یعنی اگر شما موبایل خود را به کسی بدهید، انتظار دارید که دقیقا همان موبایل خودتان را به شما پس بدهد. نمونه بارز آن یک تابلوی نقاشی تاریخی است که کسی نمی تواند به عنوان اینکه هر دو تابلوی نقاشی هستند، تابلوی نقاشی دیگری را به جای آن به شما پس بدهد.
مفهوم دارایی های مثلی و غیر مثلی نسبی است. به طور مثال بلیط های کنسرت موسیقی همه بلیط حساب می شوند ولی بلیط های ردیف های جلو نسبت به هم قابل تعویض بوده و مثلی هستند ولی این بلیط ها با بلیط های ردیف های دورتر قابل تعویض نیستند و نسبت به هم غیر مثلی حساب می شوند.
با این حال، جهت مثلی‌ یا غیر مثلی دانستن یک دارایی باید شرایط کلی را در نظر داشت. به عنوان مثال ممکن است از طرف دولت اعلام شود که شماره سریال بعضی از اسکناس ها جعلی و غیرمعتبر است. حتی احتمال دارد نهادهای قانونگذار ارزهای رمزنگاری، کوین های یک آدرس به خصوص را آلوده اعلام کرده و اجازه ندهند آنها را مبادله کنند. در صورتی که از نظر جامعه مردمی اسکناس و ارز رمزنگاری از انواع کالاهای مثلی قلمداد می شوند.
مفهوم دارایی های مثلی و غیر مثلی میتواند به تفکر شخصی بستگی داشته باشد. به طور مثال یک اسکناس صد دلاری گرچه مثلی حساب می شود، ولی امکان دارد این یک اسکناس هدیه باشد که حاضر به تعویض آن با هیچ چیز دیگری نباشید.

مفهوم تعویض پذیری در ارزهای رمزنگاری چیست؟

قانون قابل تعویض بودن در مورد ارزهای رمزنگاری نیز صادق است. فرض کنید برای پرداخت مبلغی معادل یک بیت کوین، می توانید آن را به فرم یک بیت کوین یکباره پرداخت نمود. یا به تدریج طی چند تراکنش مختلف پرداخت. مسئله مهم آن است که جمع مقادیر برابر با همان یک بیت کوین گردد.
پس از انتشار بیت کوین، این ارز توانست در حکم یک دارایی دیجیتال، ویژگی هایی از قبیل ایمنی، شفافیت و قابل تایید بودن را از خود بروز دهد. بلاکچین بیت کوین توانست در حکم یک جایگزین برای بانک ها عمل کند. بیت کوین این تحول را به وجود آورد که تاریخچه تراکنش ها به صورت غیر متمرکز ذخیره شود، ولی قرار بود ارزش آن در حد یک ارز باشد.
در طول زمان بعضی از اشخاص، قابلیت های بیشتری را در بیت کوین تشخیص دادند که سبب ‌شد هم جهت غیر متمرکز کردن داده‌ ها در تراکنش ها استفاده شود و هم در ایجاد اطلاعات پیچیده تر به کار گرفته شود.
خالق اتریوم با انواع توکن ها کدام هستند؟ الهام از ایده های بیت کوین، شبکه بلاکچین اتریوم را با توانایی تولید ارزهای دیگری به نام توکن و ساخت اپلیکیشن های غیر متمرکز به وجود آورد. بنابراین مفاهیم جدیدی وارد صنعت کریپتو گردید.
با زیاد شدن پیچیدگی های داده های غیر متمرکز، لازم بود استانداردهای جدیدی به وجود آید که قوانین همانندی را برای برای یکسان سازی برنامه ها و توکن های جدید به وجود آورد که از قوانین اتریوم پیروی ‌کنند. یکی از شاخص ‌ترین این استاندارد ها ERC20 می باشد. این استاندارد توکن ‌های تعویض پذیر یا FT را قانونمند کرده و باعث شد در پروژه های ارزهای رمزنگاری چون EOS، ترون و چندین توکن دیگر مورد استفاده قرار بگیرد.

تفاوت کوین و توکن چیست و کدام برای سرمایه گذاری بهتر است؟

به طور کلی، پاسخ این سؤال که توکن بهتر است یا کوین، به روند کلی بازار ارزهای دیجیتال بستگی دارد. با این حال همه چیز به انتخاب و بودجه اولیه شما برای سرمایه گذاری بستگی دارد. برخی توکن‌های تازه ایجاد شده سود‌های زیادی به خریدارانشان می‌رسانند اما نمی‌توانند به ثبات و امنیت کوین‌های بزرگی همچون بیت کوین و اتریوم برسند و همین موضوع باعث شده که خرید اتریوم و بیت کوین بیش از سایر ارزهای دیجیتال باشد. برای اینکه دید بهتری نسبت به این دو نوع ارز دیجیتال داشته باشید، بهتر است ابتدا هر کدام را به صورت جداگانه بررسی کنیم و سپس درباره تفاوت کوین و توکن به شما توضیح دهیم.

رشد بیت کوین در چند سال گذشته، توجه بسیاری از شرکت های بزرگ جهان و همچنین مردم و سرمایه گذاران را به بازار ارزهای دیجیتال جلب کرد. در شرایط کنونی بر اساس نظر تحلیلگران و سرمایه گذاران بزرگ جهانی، سرمایه گذاری روی ارزهای دیجیتال در بلند مدت می‌تواند انتخاب بسیار مناسبی باشد. صرافی ارزپایا یکی از قدیمی‌ترین صرافی های ایرانی است که بهترین کوین ها و توکن های موجود را در پلتفرم خود لیست کرده است و شما می‌توانید با کارمزد ۰.۰۰۲ آنها را خرید و فروش کنید. برای ثبت نام در صرافی ارزپایا روی این لینک کلیک کنید.

کوین چیست؟

کوین، یک دارایی دیجیتال غیرمتمرکز است که توسط هیچ دولت یا هیچ یک از سازمان‌های مرکزی صادر و کنترل نمی‌شود. کوین‌ها با استفاده از فناوری بلاک‌ چین ایجاد می‌شوند و امنیت آنها با استفاده از پروتکل‌های رمزنگاری تضمین می‌شود. بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که توانست با استفاده از این راهکار، از چالش دوبار خرج کردن و تقلب با سربلندی بیرون آید.

مهم‌ترین ویژگی یک کوین، که آن را از یک توکن متمایز می‌کند؛ شبکه بلاک چین اختصاصی است. توکن‌ها شبکه بلاک چین مختص به خود را ندارند و بر روی بلاک چین کوین‌ها اجرا می‌شوند.

بیت کوین اولین ارز دیجیتال و درواقع کوینی است که در سال ۲۰۰۹ راه‌اندازی شد. از آن زمان تاکنون، بازار ارز دیجیتال شاهد مجموعه‌ای چشمگیر از کوین‌ها بوده است. در حال حاضر، بیش از ۷۰۰۰ ارز دیجیتال در بازار وجود دارد؛ اما همچنان خرید بیت کوین نسبت به سایر ارزها محبوبیت بسیار بیشتری دارد.

معرفی چند نمونه کوین در بازار ارزهای دیحیتال

برای آگاهی از بهترین کوین‌ها در بازار، می‌توانید به سایت Coinmarketcap مراجعه کنید. کوین مارکت کپ تمام کوین‌های موجود در بازار را در سایت فهرست کرده است که همواره در حال به روز رسانی است.

کاربرد کوین چیست؟

همان‌طور که گفته شد، با توجه به افزایش محبوبیت ارزهای دیجیتال، کاربرد رمزارزها به بیش از روشی برای خرید ارز دیجیتال و سرمایه گذاری توسعه یافته است. در ادامه به برخی از رایج‌ترین کاربردهای کوین اشاره می‌کنیم:

• انتقال ارز
• ایجاد اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز
• ایجاد بازی های ارز دیجیتال
• خرید کالا و پرداخت هزینه خدمات
• بستری برای توسعه دیگر رمزارزها (مانند اتریوم)

توکن چیست و چگونه ساخته می‌شود؟

گرچه بسیاری از افراد تصور می‌کنند که کوین و توکن عملا یک چیز هستند، اما واقعیت این است که بین این انواع توکن ها کدام هستند؟ دو مفهوم یک تفاوت اصلی وجود دارد. در بخش قبل گفتیم که هریک از کوین‌های موجود در بازار، از یک فناوری بلاک‌ چین به خصوص استفاده می‌کنند. این در حالی است که توکن‌ها روی بلاک‌ چین‌های موجود توسعه می‌یابند و بلاک‌ چین اختصاصی خود را ندارند. در واقع، به لطف ایجاد و تسهیل قرارداد هوشمند رایج‌ترین پلتفرم بلاک‌ چین توکن، اتریوم است. در بازار ارزهای دیجیتال از توکن های ساخته شده بر بستر اتریوم، به عنوان توکن ERC20 یاد می‌شود.

نکته جالب توجه این است که هرکس میتواند از بلاک‌ چین‌های موجود برای توسعه توکن اختصاصی خود استفاده کند. تنها چیزی که به آن نیاز دارد، کمی دانش برنامه‌نویسی است. البته فراموش نکنید که برای استفاده از بلاک‌ چین‌ها، باید ابتدا در توکن بومی آنها سرمایه‌گذاری کنید و سپس توکن مد نظر خود را توسعه دهید.

به عنوان مثال، اگر قصد توسعه توکن در بستر اتریوم را دارید، ابتدا باید مقداری اتر پرداخت کنید تا ماینرهای شبکه اعتبارسنجی تراکنش توکن جدید را انجام دهند. علاوه بر این، فراموش نکنید که برای انجام تمام تراکنش ها در شبکه بلاک‌ چین با استفاده از توکن‌ها، نیاز به پرداخت کارمزد است و از این جهت تفاوتی با کوین ندارند.

انواع توکن‌های ارز دیجیتال

در زیر به انواع توکن‌های ارز دیجیتال اشاره می‌کنیم:

توکن‌های کاربردی (Utility): توکن‌های Utility به کاربران امکان دسترسی به یک سرویس مبتنی بر بلاک‌ چین را می‌دهند. به عنوان مثال، توکن BAT توسط تبلیغ کنندگان در مرورگر وب Brave برای پرداخت به کاربران هنگام مشاهده تبلیغات پرداخت می‌‌شود.

توکن‌های معاملاتی (Transaction): این توکن‌ها برای انجام معاملات، پرداخت سود و غیره استفاده می‌شوند.

توکن غیر مثلی (Non-Fungible): حجم معاملاتی که از طریق توکن NFT روز به روز در حال افزایش است. این توکن‌ها، دارایی‌های منحصربه‌فردی هستند که روی یک زنجیره بلوکی وجود دارند و برای نمایش مالکیت دیجیتالی محتوای منحصربه‌فرد استفاده می‌شوند.

توکن‌های حکمرانی (Governance): توکن‌های حاکمیتی به انواع توکن ها کدام هستند؟ دارنده توکن این حق را می‌دهند که درمورد تغییرات یک پروژه بلاک‌ چین پیشنهاد و رای دهند. با انجام این کار، کاربران مستقیما بر عملکرد و جهت پیشرفت یک پروتکل تأثیر می‌گذارند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

بعد از آشنایی با دو مفهوم کوین و توکن، برای پاسخ دادن به سوال توکن بخریم یا کوین، در ادامه به بررسی تفاوت‌های این دو دارایی دیجیتال میپردازیم:

شبکه بلاک‌ چین: همان‌طور که گفته شد، کوین روی یک بلاک‌ چین منحصر به فرد توسعه می‌یابد و اصطلاحا یک فناوری پشتیبان دارند. این در حالی است که توکن‌ها روی بلاک‌ چین‌های فعلی توسعه می‌یابند. به عبارت دیگر، آن‌ها یک شبکه بلاک‌ چین برای خود ندارند. در بهترین حالت، آنها ممکن است شباهت یا سازگاری با شبکه بلاک‌ چینی که بر اساس آن توسعه یافته‌اند، داشته باشند.

سهولت ایجاد: به طور کلی، ایجاد و ارائه کوین سخت‌تر از توکن است. زیرا آنها برای شروع کار خود به یک شبکه بلاک‌ چین اختصاصی و متمایز از دیگران نیاز دارند.

توزیع: کوین از طریق ماینینگ در اختیار افراد قرار می‌گیرد، در حالی که توکن‌ها از طریق عرضه اولیه ارز دیجیتال در دسترس عموم قرار می‌گیرند.

توکن بهتر است یا کوین

به طور کلی، ارزش یک دارایی میزان ریسک پذیری را برای سرمایه گذاری در چنین دارایی تعیین می‌کند. به همین دلیل است که مشاوران مالی همیشه توصیه می‌کنند که ارزش یا ارزش بالقوه چیزی را که در آن سرمایه گذاری می‌کنید بدانید. اگر قصد فعالیت در بازار ارزهای دیجیتال را دارید، برای شروع بهتر است تفاوت‌های کوین با توکن را بدانید. با این حال به نظر می‌رسد که سرمایه گذاری در کوین‌ها برای کسب سود، انتخاب بهتری است. زیرا کوین‌ها شبکه بلاک‌ چین خود را دارند و می‌توانند به عنوان روشی برای خرید محصولات و خدمات استفاده شوند.

ارزش کوین‌ها به دلیل تفاوت بلاک‌ چین و فناوری مورد استفاده‌شان، با یکدیگر متفاوت است. از جمله مهم‌ترین مواردی که در تعیین ارزش یک کوین تأثیرگذار هستند، عبارت‌اند از:

• تقاضا و عرضه
• کاربرد کوین
• شهرت تیم توسعه کوین
• قابلیت اجرای پروژه
• ارزش درک شده

معمولا ارزش کوین‌ها در طول زمان افزایش می‌یابد، به خصوص اگر فناوری به کار برده شده در آن در حوزه فناوری و مالی موثر باشد. این در حالی است که توکن‌ها به خودی خود به اندازه کوین‌ها ارزشمند نیستند. دلیل اصلی این امر این است که آنها به عنوان یک روش پرداخت و فناوری مخصوص به خود را ندارند. با این وجود، برخی از توکن‌ها از برخی کوین‌ها ارزشمندتر هستند.

در ادامه به برخی از عوامل تاثیرگذار در قیمت توکن‌ها، اشاره خواهیم کرد:

• تخصیص و توزیع توکن
• مدل توکن
• نرخ عرضه توکن
• ارزش بازار

سوالات متداول

تفاوت کوین و توکن چیست؟

کوین روی یک بلاک‌ چین منحصر به فرد توسعه می‌یابد، این در حالی است که توکن‌ها روی بلاک‌ چین‌های فعلی توسعه می‌یابند و شبکه بلاک‌ چین برای خود ندارند. هچنین ایجاد و ارائه کوین سخت‌تر از توکن است. تفاوت آخر اینکه کوین از طریق ماینینگ در اختیار افراد قرار می‌گیرد، ر حالیکه توکن از طریق ICO در دسترس عموم قرار می‌گیرد.

انواع توکن های ارز دیجیتال کدامند؟

توکن‌های کاربردی، توکن‌های معاملاتی، توکن غیر مثلی یا NFT و توکن‌های حکمرانی از مهمترین دسته بندی‌های توکن‌ها هستند.

سرمایه گذاری روی اوکن بهتر است یا کوین؟

به صورت کلی پاسخ این سوال بستگی به شرایط بازار دارد.

بهترین صرافی ایرانی برای خرید کوین ها و توکن های معتبر کدام است؟

شما می‌توانید بهترین کوین ها و توکن های بازار را در صرافی ارزپایا با کارمزد ۰.۰۰۲ خریداری کنید.

ثبت نام و احراز هویت در ارزپایا چقدر زمان می‌برد؟

ثبت نام و احراز هویت در ارزپایا همواره کمتر از یک ساعت زمان خواهد برد و حساب شما در کمتر از یک ساعت فعال خواهد شد.

توکن و کوین چه تفاوتی با هم دارند؟

آشنایی با بازار ارزهای دیجیتال برای کاربران تازه‌وارد معمولاً با رمزارزهای بیت‌کوین و اتریوم آغاز می‌شود. اما هرچه اطلاعات بیشتری در این بازار داشته باشیم و با اصطلاحات کاربردی و رمزارزهای جدید مواجه خواهیم شد. در این مسیر یک سؤال پیش می‌آید، ارزهای دیجیتال و بلاک‌چین‌هایی که پس از بیت‌کوین معرفی شده‌اند، چه چیزهایی هستند؟ اصطلاحات پرکاربرد کوین و توکن که سرمایه‌گذاران حوزه کریپتو زیاد از آن استفاده می‌کنند چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟ برای درک بهتر این اصطلاحات و تجربه انجام معاملات در بهترین صرافی ارز دیجیتال ایرانی، در این مقاله به معرفی و مقایسه کوین و توکن می‌پردازیم. برای درک تفاوت بین کوین و توکن خواندن این مقاله را از دست ندهید.

کوین (COIN) چیست؟

در دنیای کریپتوکارنسی به ارزهای دیجیتالی که دارای یک بلاک‌چین مستقل و پایدار هستند، مانند بیت‌کوین و اتریوم، کوین گفته می‌شود. این نکته اصلی‌ترین تفاوت کوین و توکن است. در واقع کوین‌ها از پایه و صفر، طراحی و راه‌اندازی می‌شوند. هر بلاک‌چین با یک هدفی خاص طراحی می‌شود، مانند بیت‌کوین که یک ارز دیجیتال برای ذخیره ارزش است و قصد دارد در برابر متمرکز بودن بانک‌ها مقاومت کند. ارز “BTC”،بلاک‌چین اختصاصی بیت‌کوین را در اختیار دارد.

کوین‌ها معمولاً از پروژه‌های گذشته یا سایر رمزارزها الهام می‌گیرند، اما برای راه‌اندازی از ابتدا طراحی می‌شوند. پروژه اتریوم نیز با چنین اصول و روندی شکل گرفته است. ویتالیک بوترین خالق اتریوم با بررسی ارز بیت‌کوین و پیدا کردن نقاط ضعف آن، ارز دیجیتالی را طراحی کرد که عملکرد خیلی بهتر و سریع‌تری نسبت به بیت‌کوین دارد. ارز دیجیتال “ETH”، رمزارز بومی پلتفرم قرارداد هوشمند است که بر بستر بلاک‌چین اتریوم فعالیت می‌کند.

کوین چه کاربردی دارد؟

کوین‌ها معمولاً همان کاربرد پول در دنیای واقعی را دارند. این رمز ارزها مانند دارایی ما در کیف پول و یا حساب بانکی ما عمل می‌کنند. برخی از این ارزهای دیجیتال تنها به‌عنوان پول قابل استفاده هستند و هیچ کاربرد دیگری ندارند. به کوین‌هایی که فقط به‌عنوان پول مورد استفاده قرار می‌گیرند “Cash only” گفته می‌شود. از موارد استفاده کوین‌ها پس از خرید ارز دیجیتال می‌توان به انتقال پول، ذخیره ارزش و سرمایه‌گذاری اشاره کرد. برای مثال می‌توانیم از بیت‌کوین برای پرداخت هزینه کالاها، خدمات اینترنت و یا در بسیاری از امکان‌های دنیا واقعی استفاده کنیم.

توکن (Token) چیست؟

توکن‌ها، ارزهای دیجیتالی هستند که بلاک‌چین اختصاصی خود را ندارند و از بستر بلاک‌چین‌های دیگر استفاده می‌کنند. توکن یک استفاده منحصر به فرد از یک پلتفرم قرارداد هوشمند مانند اتریوم است. این بلاک‌چین به کاربران اجازه می‌دهد که توکن‌هایی را که از مشتقات بلاک‌چین اصلی هستند، ایجاد و مدیریت کنند. کاربران برای ساخت یک توکن لازم نیست که طراحی و یا کدنویسی آن را از صفر شروع کنند و تنها باید از یک قرارداد هوشمند مانند اتریوم برای ایجاد آن استفاده کنند. این شیوه ساخت یکی از برجسته‌ترین نقاط تفاوت کوین و توکن است. برای مثال، ارز دیجیتال تتر، یک توکن”ERC-20” بر بستر بلاک‌چین اتریوم است.

توکن‌ها بخش زیاد و مهمی را از بازار کریپتوکارنسی را در اختیار دارند. سودمندی این پروژه‌ها در این است که برای اکوسیستم و پلتفرم اصلی درآمدزایی کنند. به این صورت که کارمزد هر تراکنش یک توکن، با رمزارز بومی بلاک‌چین پرداخت می‌شود. برای مثال، ارز دای (Dai) که بر بستر اتریوم ساخته شده‌است، برای انجام تراکنش از کاربران اتریوم دریافت می‌کند.

توکن ها چرا ساخته شده اند؟

همان‌طور که در ابتدا گفتیم، کوین‌ها بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند، ولی توکن‌ها بر بستر بلاک‌چین‌های دیگر ساخته می‌شوند. تفاوت میان توکن و کوین است که ویژگی‌های مهم آنها را مشخص می‌کند. به‌طورکلی کاربران برای ساخت یک توکن به کمتر از 1 ساعت وقت نیاز دارند و هر فردی که دانش کافی درباره بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند داشته باشد می‌تواند یک توکن منحصربه‌فرد ایجاد کند. با این وجود صرفاً ایجاد یک توکن، دلیلی بر موفقیت و ثروتمند شدن در بازار ارز دیجیتال نیست. هر توکنی برای محبوب شدن باید میان کاربران پذیرفته شده و در بازار ارزشمند محسوب شود.

برخی از پروژه‌ها ترجیح می‌دهند در ابتدا ارز دیجیتال خود را بر بستر یک بلاک‌چین دیگر راه‌اندازی کنند و در صورتی که در بازار حضور موفقی داشتند، بلاک‌چین اختصاصی خود را تهیه می‌کنند. بایننس کوین یکی از این پروژه‌ها است و ارز “BNB” در ابتدا بر بستر اتریوم فعالیت خود را شروع کرد، سپس بایننس بلاک‌چین اختصاصی “BEP2” را برای آن ساخت.

کاربرد انواع توکن

کوین‌ها معمولاً یک واسطه برای پرداخت هستند. برای مثال بیت‌کوین و اتریوم معمولاً به‌عنوان یک ارز دیجیتال که ارزش مادی دارد شناخته می‌شوند. اما توکن‌ها با یک هدف و کاربرد خاصی خلق می‌شوند. توکن تتر که پشتوانه آن یک دلار آمریکا است با هدف حفظ ارزش سرمایه کاربران در برابر نوسانات بازار به بازار عرضه شده‌است. به طور کلی توکن‌هایی که با حضور خود بتوانند یک نیاز را رفع کنند و خدمات مفیدی را ارائه دهند، شانس بیشتری برای حضور در بزار کریپتو دارند و انواع توکن‌های موجود در بازار محدود به 4 نوع می‌شوند.

1. توکن‌های کاربردی (Utility tokens): توکن‌های کاربردی خدماتی را ارائه می‌دهند که فقط در شبکه خودشان قابل استفاده است. نظیر توکن ” Vethor” که بر بستر بلاک‌چین Vethor فعالیت می‌کند و به‌عنوان کارمزد و سوخت شبکه استفاده می‌شود.
2. توکن های امنیتی (Security token): برخی از توکن‌ها به عنوان حق مالکیت فرد به یک دارایی دیجیتالی با غیر دیجیتالی استفاده می‌کنند. به این توکن‌ها، توکن اوراق بهادار هم گفته می‌شود و حق توزیع دارایی را در اختیار افراد قرار می‌دهد.
3. توکن‌های معاملاتی (Transactional Token): این توکن‌ها مانند ارزهای سنتی عمل می‌کنند و برای خریدوفروش کالا و خدمات مناسب هستند. استیبل کوین‌های دای و تتر در این دسته قرار می‌گیرند.
4. توکن حاکمیتی (Governance Token): داشتن توکن‌های حاکمیتی برای کاربر جهت مشارکت در شبکه حق ایجاد می‌کند. برای مثال ارز کامپ (COMP) بر بستر اتریوم ساخته شده و امکان وام‌دهی را برای کاربران فراهم می‌کند.

آخرین تفاوت کوین و توکن

یک تفاوت مهم دیگر بین توکن و کوین، کیف پول ذخیره‌سازی این دارایی‌ای دیجیتالی است. کوین‌ها برای ذخیره سازی به یک کیف پول اختصاصی با آدرس مخصوص نیاز دارند که در یک بلاک‌چین منحصر به فرد قرار دارد. یعنی کیف پول بیت‌کوین و اتریوم کاملاً از یکدیگر مجزا هستند و نمی‌توانیم دارایی بیت‌کوین را به آدرس اتریوم ارسال کرد. اما این قانون در مورد توکن‌ها اصلاً صدق نمی‌کند و کاربر می‌تواند یک توکن را به هر آدرسی در شبکه ارسال کند. گاهی ممکن است این دارایی در والت آنلاین نشان داده شود اما تراکنش تأیید شده و امکان دسترسی به آن وجود نخواهد داشت، هر چند کاهش نیاز به دانش تخصصی دارد.

جمع بندی نهایی

در این نوشتار در آنچه درباره توکن و کوین نیاز بود در حوزه ارزهای دیجیتال بدانید را مورد بررسی قرار دادیم. به طور کلی تفاوت کوین و توکن را می‌توان در چند جمله خلاصه کرد. کوین‌ها بلاک‌چین اختصاصی خود را دارند اما توکن‌ها چون در ابتدای راه هستند از بستر پلتفرم‌های دیگر استفاده می‌کنند. معمولاً کوین‌ها واسطه معاملات هستند اما توکن‌ها کاربردهای انواع توکن ها کدام هستند؟ مختلفی دارند. کارمزد شبکه کوین‌ها، از خود کوین برداشته می‌شود اما کارمزد توکن‌ها معمولاً از رمزارز بومی بلاک‌چین کسر می‌شود.

در نهایت با دانستن این نکات می‌توانیم بفهمیم که کدام ارز دیجیتال کوین است و یا توکن. برای مطمئن شدن نیز می‌توانیم با مراجعه به سایت ” coinmarketcap” و با کلیک روی رمزارز موردنظر بفهمیم که این ارز یک توکن و یا کوین است.

تفاوت‌های NFT با سایر ارزهای دیجیتال

ظرفیت‌ها و امکانات ان.اف.تی NFT فراتر از کلکسیون‌های درون بازی یا هنرهای دیجیتال است و می‌توان نقش پررنگی برای توکن‌های غیر قابل تعویض در عرصه‌های مختلف اجتماعی در نظر گرفت.

تفاوت‌های NFT با سایر ارزهای دیجیتال

فناوری‌ دفتر کل توزیع‌شده پدیده‌ای نوظهور است که مدل‌های تجاری موجود را به چالش می‌کشد.

بلاکچین برای اولین بار در سال ۲۰۰۸ با آغاز به کار ارز دیجیتال بیت‌کوین – ایجاد پول دیجیتالی که هر کسی می‌تواند مالک آن باشد – معرفی شد. نسل دوم بلاکچین، اتریوم، در سال ۲۰۱۴ معرفی شد و به توسعه‌دهندگان اجازه داد تا برنامه‌ها (قراردادهای هوشمند) را در دفتر کل توزیع شده اجرا کنند. قراردادهای هوشمند به توسعه‌دهندگان و کسب‌وکارها این امکان را می‌دهد تا برنامه‌های کاربردی مالی بسازند که از ارزهای دیجیتال و انواع دیگر توکن‌ها، برای مواردی مانند استقراض و وام، مبادلات غیرمتمرکز و غیره استفاده کنند.

دسته‌بندی انواع توکن‌ها

پیشرفت در فناوری‌های دفتر کل توزیع شده منجر به کاربردهایی شده که هزینه مبادله ارزش را کاهش می‌دهند. یکی از راه‌هایی که ارزش در یک دفتر کل توزیع شده نشان داده می‌شود، از طریق توکن‌سازی تقریباً هر چیزی است. دو دسته‌بندی اصلی در مورد توکن‌ها ایجاد شده: توکن‌های قابل تعویض و غیر قابل تعویض. تعویض‌پذیری، توانایی مبادله یک واحد با واحدی دیگر از همان نوع یعنی ویژگی اصلی هر واحد ارزی است. از سوی دیگر، مفهوم غیرقابل تعویض بودن کاملاً برعکس تعبیر می‌شود. یعنی منحصر به فرد است و بنابراین نمی‌توان آن را جایگزین کرد.

در ادامه به دنیای ان.اف.تی یا توکن‌های غیرقابل تعویض، تفاوت‌های این توکن‌ها با توکن‌های قابل تعویض، کاربردها، موارد استفاده آن‌ها و اینکه چگونه این توکن‌ها به شکل‌گیری مالکیت دیجیتال کمک می‌کنند، خواهیم پرداخت.

قابلیت تعویض

تعویض‌پذیری عموماَ به توانایی جایگزین شدن با چیزی یکسان اطلاق می‌شود. وقتی چیزی قابل تعویض است، معمولاً تعداد زیادی از آن بطور یکسان موجود است. یک توکن قابل تعویض را می‌توان تقسیم کرد و با دیگری مبادله کرد.

در مقابل، غیرقابل تغییر بودن، منحصر به فرد بودن را به عنوان ویژگی اصلی خود ارائه می‌دهد. یک توکن غیر قابل تعویض منحصر به فرد است و مشابه آن نمی‌تواند وجود داشته باشد.

ماهیت توکن غیر قابل تعویض

توکن غیر قابل تعویض نوعی توکن رمزنگاری‌شده و نشان‌دهنده یک آیتم منحصر به فرد است. این آیتم‌ها ممکن است دیجیتال یا فیزیکی باشند و نشان‌دهنده اشیائی مانند کفش‌های کتانی، اثر هنری، بلیط هواپیما، مدرک دانشگاهی، املاک تجاری، یا اقلام درون بازی برای یک بازی آنلاین باشند. ان.اف.تی ها صاحبان یک آیتم منحصر به فرد را قادر می‌سازند تا مالکیت خود و اصالت یک مورد را ثابت کنند. NFTها به کسب و کارها یا افراد فعال در یک بازار این امکان را می‌دهند که اطمینان پیدا کنند کالایی که دریافت می‌کنند واقعاً معتبر است. زیرا شناسه منحصر به فرد NFT با صادرکننده اصلی کالا یا خدماتی که اصالت را بررسی می‌کند مطابقت دارد.

توکن‌های غیرقابل تعویض ویژگی‌های منحصر به فرد بیشنری دارند. در ادامه به این ویژگی‌ها می‌پردازیم.

تقسیم ناپذیری

ان.اف.تی ها از ابتدای پیدایش خود به لحاظ کاربردی تقسیم‌ناپذیر بوده‌اند. برای خرید ارز دیجیتال لازم نیست حتماً یک واحد از آن را بخرید. به عنوان مثال می‌توان ۰.۰۰۱ از یک بیت‌کوین را خریداری کرد. در مقابل، NFTها قابل تقسیم نیستند و تنها به صورت یک واحد کامل جابه‌جا می‌شوند. به عنوان مثال، بلیط هواپیما را نمی‌توان پس از خریداری کردن با فرد دیگری تقسیم کرد. بطور مشخص تنها شخصی که بهای کامل بلیط را پرداخت کرده می‌تواند از آن استفاده کند.

کمیابی

NFT‌ها ممکن است کمیاب باشند، و این یکی از دلایلی است که ارزش آن‌ها را افزایش می‌دهد. اگرچه توسعه‌دهندگان می‌توانند هر تعداد دارایی را که تمایل داشته باشند تولید کنند. در واقع میزان کمیابی و محدود بودن تعداد NFT‌ها در اختیار تولیدکنندگان آن‌ها است.

منحصر به فرد بودن

NFTها همچنین منحصر به فرد هستند. زیرا هیچ دو ان.اف.تی مشابه هم و قابل تعویض نیستند. ابرداده هر NFT یک رکورد غیرقابل تغییر است که به آن گواهی اصالت می‌دهد. هر کدام از این توکن‌ها ویژگی‌های خاصی دارند که در توکن دیگر دیده نمی‌شود. مثلاً لپ‌تاب شخصی شما منحصربه‌فرد است و ویژگی‌های خاص خودش را دارد. هیچ لپ‌تاب دیگری در دنیا عیناً مشابه لپ‌تاب شما و با تمامی اطلاعات و شخصی‌سازی‌های شما وجود ندارد.

مالکیت

ان.اف.تی‌ ها در یک دفتر کل توزیع‌شده و در یک حساب مرتبط زندگی می‌کنند. سازندگان اصلی ان.اف.تی کلید خصوصی آن حساب را کنترل می‌کنند، و آن‌ها کاملاَ مختار هستند که آن ان.اف.تی را به هر حسابی منتقل کنند.

شفافیت

از آنجایی که دفتر کل توزیع شده عمومی غیرمتمرکز و غیرقابل تغییر است، سوابق صدور توکن و انتقال آن می‌تواند به طور عمومی تأیید شود. به این ترتیب خریداران می‌توانند به یک ان.اف.تی خاص اعتماد کرده و صحت آن را تأیید کنند.

تعامل‌پذیری

ان.اف.تی را می‌توان با استفاده از یک پل ارتباطی غیرمتمرکز در DLT‌های مختلف معامله و خرید و فروش کرد. چارچوب‌های متعددی در شبکه‌های مختلف برای ایجاد و صدور توکن‌های غیرقابل تعویض وجود دارد. NFT‌ها معمولاً تعامل‌پذیری خوبی دارند. به این ترتیب آن‌ها را می‌توان با سهولت نسبی در بین DLT‌های مختلف مبادله یا معامله کرد. می‌توانید NFT‌ها را در پلتفرم‌های ارائه‌دهنده کیف پول DLT-agnostic ذخیره کرده و آن‌ها را در بازارهای باز معامله کنید. بازارهای NFT، سازندگان (صاحبان) NFT‌ها را با خریداران مرتبط می‌کند.

بازار توکن‌های غیر قابل تعویض

اخیراَ ان.اف.تی ها محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند، زیرا شرکت‌ها و افراد متعددی وارد این بازار شده‌اند. برای استفاده از NFT ها، به برنامه‌های غیرمتمرکز نیاز دارید که بتوانند اشیاء دیجیتالی منحصر به فرد و کمیاب را ایجاد یا منتشر کنند. اولین پروژه‌ای که وارد بازار ان.اف.تی شد، کریپتوکیتیز یا بچه گربه‌های دیجیتال است. NFT همچنین می‌تواند برای توکن‌سازی دارایی‌ها، هویت‌های دیجیتال و موارد دیگر استفاده شود. بیایید نگاهی به برخی از موارد استفاده محبوب‌تر این فناوری بیندازیم.

کلکسیون‌های فیزیکی و دیجیتالی

همانطور که در مجموعه‌هایی مثل «کریپتو کیتیز» دیده ایم، NFTها برای ایجاد یک ردۀ کاملاً جدید از کلکسیون‌ها استفاده می‌شوند. ان.اف.تی ها همچنین به کلکسیونرهای سنتی کمک می‌کنند تا اقلام خود مانند تمبر یا سکه را به صورت توکن درآورند.

بازی‌های آنلاین

بازی‌های بلاکچین و DLT بر بازار ان.اف.تی تسلط دارند و کلکسیون‌های درون بازی، کاربرد اصلی توکن‌ها را تشکیل می‌دهند. کلکسیون‌ها از طریق بازی‌هایی مانند Fortnite، جذابیت فوق‌العاده‌ای به‌دست آورده‌اند. بعضی از بازی‌ها زیرساخت خود را برای همگامی با فناوی دفتر کل توزیع شده ارتقا داده‌اند.

نمادهای اجتماعی

نمادهای اجتماعی دسته وسیعی از نشانه‌ها هستند که توسط جوامع و افراد برای نشان دادن مالکیت در ایجاد یک سازمان یا موفقیت یک فرد شناخته می‌شوند. «نمادهای اجتماعی» می‌تواند شامل توکن‌های اجتماعی یا نمادهای شخصی باشد.

دامنه‌های غیر متمرکز

یکی دیگر از دسته‌بندی‌های دارایی‌های نوظهور ان.اف.تی، دامنه‌های بلاکچین است که شامل مجوز و توزیع آن‌ها می‌شود. آن‌ها اساساً جایگزین‌هایی برای آدرس‌های کیف پول دیجیتال هستند که می‌توانند به‌عنوان درگاه پرداخت عمل کنند.

هر کسی که یک وب‌سایت را اجرا می‌کند می‌تواند یک دامنه بلاکچین بخرد و آن را به صورت عمومی برای دریافت پرداخت‌های ارز دیجیتال ارائه کند. این دامنه‌ها را می‌توان مانند سایر دارایی‌ها خرید و فروش کرد و در نتیجه بازاری از خریداران و فروشندگان را شکل داد.

شناسایی و صدور گواهینامه

ان.اف.تی ‌ها می‌توانند حاوی اطلاعات منحصر به فرد و برنامه‌ریزی‌شده‌ای از یک کالا یا دارایی باشند. قابلیت پیکربندی NFT‌ها در زمینۀ صدور اوراق هویت، گواهینامه‌ها یا مجوزها بسیار کارآمد و ایده‌آل است. به این ترتیب این قابلیت وجود دارد که NFTها برای دیجیتال‌سازی سابقه پزشکی، مشخصات شخصی، تحصیلات و سایر انواع توکن ها کدام هستند؟ ویژگی‌های هویتی مورد استفاده قرار بگیرند.

آینده توکن‌های غیر قابل تعویض

امکانات و ظرفیت‌های دارایی‌های غیر قابل تعویض بی‌پایان است. این ظرفیت‌ها فراتر از کلکسیون‌های درون بازی یا هنرهای دیجیتال است و می‌توان نقش پررنگی برای توکن‌های غیر قابل تعویض در عرصه‌های مختلف اجتماعی در نظر گرفت.

برای آشنایی با سامانه بی‌تا، اولین پلتفرم NFT ایرانی بر روی لینک زیر کلیک کنید.