استراتژی متنوع سازی سبد

مقاله نشریه
بهینه سازی سبد سرمایه گذاری با دارایی های متنوع

یکی از مهم ترین دغدغه های همیشگی سرمایه گذاران انتخاب بهترین فرصت های سرمایه گذاری با بیشترین ارزش سرمایه گذاری است و با توجه به گزینه های مختلف برای سرمایه گذاری، تنوع بخشی در سبد سرمایه گذاری یک استراتژی مفید و مطرح در مباحث سرمایه گذاری می باشد. اما استراتژی سرمایه گذاری در بین دارایی های مختلف نظیر بورس اوراق بهادار، طلا، ارز و رمز ارز نامشخص بوده و معلوم نیست که علیرغم رکود و رونق موقت برخی از دارایی ها (همانند بورس و طلا) و همچنین تاثیرات آن ها بر یکدیگر، اولویت بندی سرمایه گذاری (به لحاظ ریسک و بازده) بین دارایی های فوق چگونه تخصیص یابد. هدف از انجام این تحقیق، پیشنهاد اوزان بهینه سرمایه گذاری بین دارایی های بورس اوراق بهادار تهران، سکه بهار آزادی، دلار آمریکا و بیت کوین از طریق حداقل سازی ارزش در معرض ریسک شرطی با روش میانگین- ارزش در معرض خطر شرطی می باشد. بدین منظور با توجه به دم پهن بودن توزیع بازدهی دارایی های مالی جهت پیش بینی توزیع دنباله ها از نظریه ارزش فرین، رویکرد فراتر از آستانه استفاده شده است. همچنین برای محاسبه ارتباط بین این دارایی ها از ترکیب روش همبستگی شرطی پویا و کاپولا استفاده شده است که همبستگی علاوه بر غیرخطی بودن، پویا و متغیر با زمان نیز باشد. با استفاده از اطلاعات روزانه شاخص دارایی های فوق در فاصله زمانی مهر 1393 تا فروردین 1397، مرز کارای سرمایه گذاری رسم شده است. نتایج نشان می دهد در سطح ریسک (ارزش در معرض ریسک شرطی) صفر به دلیل تغییرات کم واریانس، بیش ترین وزن سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار و در بالاترین سطح ریسک، بیش ترین وزن سرمایه گذاری در رمز ارز (بیت کوین) به دلیل بازده بالاتر، تخصیص یافته است. همچنبن مقایسه پرتفوهای بهینه با استفاده از نسبت شارپ شرطی حاکی از عملکرد بهتر پرتفوهای متنوع نسبت به هر دارایی است و بهترین عملکرد را پرتفو شامل سکه با اختصاص بیش از 70 درصد و دلار و بیت کوین با وزن برابر داشته است. همچنین با توجه به نسبت شارپ شرطی در پرتفو بهینه حداقل وزن سکه 60 درصد وحداکثر سهم دلار و بیت کوین 20 درصد می باشد.

چگونه با متنوع سازی ریسک سرمایه گذاری خود را کاهش دهیم؟

چرا باید به سبد سرمایه خود تنوع دهیم؟ مهم ترین علت ریسک های متعدد بازارهای مالی است که باعث می شود سرمایه گذاران سرمایه خود را مدام از بازاری به بازار دیگر منتقل کنند و چه بسا در این میان متحمل زیان های سنگینی نیز می شوند.

در بازارهای مالی ما با دو نوع ریسک مواجه هستیم، ریسک سیستماتیک و ریسک های غیر سیستماتیک. منظور از ریسک سیستماتیک ریسکی است که کل بازار را در بر می گیرد و تمام دارایی های بازار متحمل این ریسک می باشند، به طور مثال تحریم ها در ایران یک ریسک سیستماتیک است که بر تمامی بازار سرمایه ایران تاثیر می استراتژی متنوع سازی سبد گذارد اما ریسک غیر سیستماتیک فقط بر بخش خاصی از بازار تاثیر دارد مثلا خبر منفی از صنعت یا شرکت خاصی پخش می شود و ارزش سهام آن با افت مواجه می شود این ریسک فقط به این صنعت مختص بوده و روی بقیه بازار اثری ندارد.

متنوع سازی یکی از روش های مدیریت ریسک است که برای کاهش زیان سرمایه گذار از ریسک های غیر سیستماتیک بسیار کاراست، به طور مثال شما تمام سرمایه خود را در بازار بورس ایران سرمایه گذاری کرده اید و در سال جدید بهره بانکی 5 درصد افزایش می یابد این باعث می شود تمام سرمایه شما در معرض این ریسک و زیان قرار گیرد. درست است که افزایش بهره بانکی یک ریسک سیستماتیک برای بورس است اما بر بازار های دیگر مانند طلا، مسکن، ارزهای دیجیتال، دلار و. تاثیری ندارد و اگر استراتژی متنوع سازی سبد شما سبد دارایی خود را بین بازارهای مختلف تقسیم می کردید زیان بسیار کمتری از این ریسک متوجه سرمایه تان میشد.

دراین باره که متنوع سازی سبد کاری لازم و منطقی است تردیدی نیست اما نحوه تقسیم سبد سرمایه و انتخاب دارایی های مختلف کاملا بستگی به میزان ریسک پذیری و استراتژی هر فرد دارد، به طور مثال شما فکر می کنید که ارزهای دیجیتال در 5 سال آینده رشد چشم گیری خواهند داشت و فرد ریسک پذیری هم هستید خب طبیعی است که بخش قابل توجهی از سرمایه خود را در این بازار سرمایه گذاری کنید و همچنین اعتقاد دارید بین ارزهای مختلف مثلا اتریوم آینده روشن تری دارد باز هم ایرادی ندارد که درصد بالایی از سبد خود را اتریوم بخرید اما درباره شخصی که هیچ اطلاعی از این بازار نداشته و قصد ریسک کردن هم ندارد این تصمیمات کاملا اشتباه و گاها زیانبار است.

البته توجه به این نکته هم بسیار مهم است که تنوع بیش از حد نیز باعث کاهش بازدهی سرمایه شما می شود و باید این تنوع حساب شده و درست انجام شود.

تخصیص و تنوع‌سازی دارایی چیست؟

وقتی صحبت از پول می‌شود، همیشه احتمال ضرر وجود دارد، در سرمایه‌گذاری ممکن است منجر به از دست رفتن دارایی شود و در موقعیت‌های فقط نقدی (cash-only) به مرور زمان به دلیل تورم ارزش خود را از دست می‌دهد. در حالی که نمی‌توان از بروز خطرات این چنینی جلوگیری کرد، اما می‌توان پول را با استفاده از استراژی‌های مختلف کنترل کرد.

دو مورد از این استراتژی‌های مهم، تخصیص و تنوع‌سازی دارایی است. حتی اگر سرمایه‌گذار تازه وارد هستید، قطعاً اصول اولیه این استراتژی را می‌دانید. در ر این مقاله، یک توضیح کلی در مورد موضوع تخصیص و نحوه کار آن‌ها خواهیم داد.

تخصیص دارایی و تنوع سرمایه گذاری چیست؟

تخصیص دارایی و تنوع دو عبارتی هستند که گاهی اوقات به جای هم استفاده می‌شوند. با این حال، آن‌ها ممکن است به حوزه‌های مختلفی از مدیریت ریسک مربوط باشند. تخصیص دارایی، یک استراتژی مدیریت سرمایه است که چگونه سرمایه باید در بین طبقات دارایی در یک سبد سرمایه‌گذاری تقسیم شود. از سوی دیگر، تنوع به نحوه توزیع سرمایه در میان گروه‌های دارایی خاص اشاره دارد.

هدف اصلی این استراتژی‌ها به حداکثر رساندن سود پیش‌بینی شده در عین حال کاهش ریسک احتمالی است. این معمولاً مستلزم شناسایی افق زمانی سرمایه‌گذاری، تحمل ریسک و در شرایط خاص در نظر گرفتن موقعیت اقتصادی گسترده‌تر است.

به بیان ساده‌تر، استراتژی تخصیص و تنوع دارایی بر این اصل استوار است که همه تخم‌مرغ‌های شما نباید در یک سبد قرار داده شوند. مؤثرترین استراتژی برای ایجاد یک سبد متوازن، ترکیب طبقات دارایی و دارایی‌هایی است که به هم متصل نیستند.

این واقعیت که ریسک نه تنها در سراسر، بلکه در بین طبقات دارایی تقسیم می‌شود، همان چیزی است که این دو روش را هنگام استفاده با هم بسیار مؤثر می‌کند. برخی از کارشناسان مالی معتقد هستند که تصمیم‌گیری در مورد استراتژی تخصیص دارایی حتی مهم‌تر از انتخاب محصولات خاص است.

نظریه پورتفولیو مدرن (MPT)

نظریه پورتفولیو مدرن (MPT) چارچوبی است که از یک مدل ریاضی برای کدگذاری این‌ایده‌ها استفاده می‌کند. این نظریه اولین بار در مقاله‌ای در سال ۱۹۵۲ توسط هری مارکوویتز پیشنهاد شد و به خاطر آن جایزه نوبل اقتصاد به او اعطا شد.

کلاس‌های دارایی اصلی به روش‌های متفاوتی حرکت می‌کنند. به این صورت که شرایط بازار ممکن است برای یک طبقه دارایی خوب و برای طبقه دارایی دیگر ضعیف‌تر عمل کند. فرض اصلی این است که اگر یک طبقه دارایی ضعیف عمل کند، زیان با سود در کلاس دیگر جبران می‌شود.

نظریه پورتفولیو مدرن معتقد است که با ادغام دارایی‌ها از طبقات مختلف دارایی، نوسانات سبد سرمایه‌گذاری کاهش می‌یابد. این باید عملکرد تعدیل شده بر اساس ریسک را بهبود بخشد، به این معنی که یک پورتفولیوی با همان سطح ریسک بازده بالاتری را ارائه می‌دهد. طبق این نظریه، اگر دو پرتفوی بازدهی یکسانی داشته باشند، هر سرمایه‌گذار منطقی پرتفوی کم‌ریسک را انتخاب می‌کند. به بیان ساده‌تر. MPT گفته شده است ترکیب دارایی‌های غیر همبسته در یک سبد کارآمدتر است.

انواع طبقات دارایی و استراتژی‌های تخصیص

طبقات دارایی را می‌توان به روش‌های زیر در چارچوب تخصیص دارایی متعارف طبقه‌بندی کرد:

• دارایی‌های سنتی: سهام، اوراق قرضه و پول نقد
• دارایی جایگزین: املاک، کالا‌ها، مشتقات، محصولات بیمه، سهام خصوصی و البته ارز‌های دیجیتال

به طور کلی، تخصیص دارایی استراتژیک و تخصیص تاکتیکی دارایی دو نوع اصلی از استراتژی‌های تخصیص دارایی وجود هستند که هر دو از مفروضات ذکر شده در MPT استفاده می‌کنند.

تخصیص دارایی استراتژیک به عنوان یک رویکرد سنتی در نظر گرفته می‌شود که بیشتر برای سبک سرمایه‌گذاری غیرفعال (passive) مناسب است. سبد‌های سرمایه‌گذاری که از این استراتژی استفاده می‌کنند، تنها در صورتی متعادل هستند که تخصیص‌های مورد نظر بر اساس تغییر در افق زمانی سرمایه‌گذار یا مشخصات ریسک تغییر کند.

برای استراتژی‌های سرمایه‌گذاری تهاجمی‌تر، تخصیص دارایی تاکتیکی مناسب است. این روش سرمایه‌گذاران را قادر می‌سازد تا پرتفوی خود را بر دارایی‌هایی متمرکز کنند که بازار را شکست می‌دهند. فرض بر این است که اگر بخشی از بازار عملکرد بهتری داشته باشد، برای مدت طولانی این کار را انجام خواهد داد. این اجازه می‌دهد تا برای برخی از تغییرات به دلیل آن است که به همان اندازه بر مفاهیم ذکر شده در MPT است.

شایان ذکر است که دارایی‌ها برای تأثیرگذاری متنوع لازم نیست بدون همبستگی یا همبستگی معکوس باشند. تنها چیزی که لازم است این است که باهم همبستگی نداشته باشند.

تخصیص و تنوع‌سازی دارایی چگونه انجام می‌شود؟

طبق یک استراتژی تخصیص دارایی، پرتفوی باید دارای نسبت‌های زیر در بین طبقات دارایی باشد:

• ۴۰٪ سرمایه گذاشته شده در استراتژی متنوع سازی سبد بورس
• ۳۰٪ اوراق قرضه
• ۲۰٪ در رمز ارز‌ها
• ۱۰٪ به صورت نقدی
• یک استراتژی متنوع‌سازی ممکن است حاکی از این باشد که از بین ۲۰٪ سرمایه‌گذاری شده در دارایی‌های رمزنگاری شده:
• ۷۰٪ باید به بیت‌کوین اختصاص یابد
• ۱۵٪ به دارایی‌هایی با ارزش بازار زیاد (large-caps)
• ۱۰٪ به دارایی‌هایی با ارزش بازار متوسط (mid-caps)
• ۵٪ به دارایی‌هایی با ارزش بازار کم (small-caps)

بهترین کار است این است که بعد از تخصیص‌بندی، عملکرد آن‌ها به طور منظم بررسی و کنترل شود. اگر تخصیص‌ها تغییر کند، ممکن است زمان متعادل کردن مجدد پرتفوی که شامل خرید و فروش دارایی‌ها برای بازگرداندن نسبت‌های مناسب است، فرا رسیده باشد. به طور معمول، این مستلزم فروش افراد با عملکرد بالا و خرید افراد با عملکرد ضعیف است. البته، انتخاب دارایی تا حد زیادی به استراتژی و اهداف سرمایه‌گذاری فردی بستگی دارد.

ارز‌های دیجیتال یکی از خطرناک‌ترین انواع دارایی‌ها هستند. از آنجایی که سبد سرمایه‌گذاری مقدار قابل توجهی از ارز‌های دیجیتال دارد، ریسک بالایی خواهد داشت. یک سرمایه‌گذار ریسک گریز ممکن است بیشتر از پرتفوی خود را به اوراق قرضه تخصیص دهد که از نوع دارایی به میزان قابل توجهی کم خطر هستند.

تنوع در یک سبد ارز‌های دیجیتال

در حالی که اصول اساسی این استراتژی‌ها می‌توانند از نظر تئوری در یک سبد ارز‌های دیجیتال اعمال شوند، اما باید آنها را با احتیاط استفاده کرد. قیمت بیت کوین ارتباط قوی با بازار ارز‌های دیجیتال دارد. از آنجایی که ساخت سبدی از دارایی‌های غیر مرتبط با سبدی از دارایی‌های بسیار مرتبط دشوار است، تنوع‌سازی به یک کار غیر منطقی تبدیل می‌شود.

اما در برخی مواقع، آلتکوین‌ها ارتباط کمتری با بیت کوین نشان می‌دهند که ممکن است توسط تریدر‌ها باهوش مورد استفاده قرار گیرد. با این حال، معمولاً این استراتژی‌ها مثل استراتژی‌های مشابه در بازار‌های سنتی بطور مداوم قابل اجرا نمی‌باشند و با توسعه بازار، می‌توان‌امیدوار بود که یک رویکرد سیستماتیک‌تر برای تنوع در یک سبد ارز‌های دیجیتال ممکن است. تا آن زمان، مطمئناً بازار راه درازی در پیش خواهد داشت.

مشکلات تخصیص دارایی

در حالی که استراتژی تخصیص دارایی یکی از روش‌های عالی در سرمایه‌گذاری است، اما ممکن است برای همه سرمایه‌گذاران و پرتفوی‌ها مناسب نباشد. طراحی یک بازی ساده است، چیزی که اهمیت دارد نحوه پیاده‌سازی استراتژی‌های مختلف است. اگر سرمایه‌گذار تمایلی به کنار گذاشتن تعصبات خود نداشته باشد، کارایی پرتفوی ممکن است به خطر بیفتد.

یکی دیگر از مشکلات احتمالی سختی پیش‌بینی میزان تحمل ریسک سرمایه‌گذار است. پس از گذشت مدت زمان معینی، سرمایه‌گذار ممکن است متوجه شود که ریسک کمتر (یا شاید بیشتر) را ترجیح می‌دهد.

کلام آخر

تخصیص و تنوع دارایی استراتژی‌های مدیریت ریسک هستند. آن‌ها همچنین در قلب بسیاری از راه حل‌های فعلی مدیریت پورتفولیو قرار دارند. هدف از ایجاد یک استراتژی تخصیص دارایی، به حداکثر رساندن بازده پیش‌بینی شده و در عین حال کاهش استراتژی متنوع سازی سبد ریسک است. کارایی پرتفوی ممکن است با توزیع ریسک بین انواع دارایی‌ها بهبود یابد. از آنجایی که بیت کوین ارتباط تنگاتنگی با بازار‌ها دارد، روش‌های تخصیص دارایی باید با احتیاط در پرتفوی دارایی‌های رمزنگاری شده استفاده شود.

متنوع سازی سبد ارز دیجیتال | نکات مثبت و منفی تنوع سازی

هنگامی که صحبت از سرمایه گذاری ارزهای دیجیتالی می شود، ضروری است که تعادل کامل را در سبد ارز دیجیتال خود استراتژی متنوع سازی سبد داشته باشید تا بازده سرمایه گذاری شما به حداکثر و ضرر هایی که ممکن است پیش بیاید به حداقل برسد. این تعادل اغلب با متنوع سازی سبد ارز دیجیتال انجام می شود، زیرا سرمایه گذاری در چندین ارز دیجیتال احتمال ریسک و ضرر را کاهش می دهد و در مقابل احتمال رسیدن به سود بیشتر را افزایش می دهد.

متنوع سازی سبد ارز دیجیتال به معنای سرمایه گذاری طیف وسیعی از دارایی های مختلف برای کاهش خطر کلی سبد سهام شماست؛ به عبارت دیگر، متنوع سازی یک روش جالب برای گفتن این جمله است که تمام تخم مرغ های خود را در یک سبد قرار ندهید. برای مثال اگر فقط در یک شرکت سرمایه گذاری کنید، ارز سبد سرمایه گذاری شما بسیار متغیر خواهد بود و در صورت ورشکستگی شرکت سرمایه شما می تواند به صفر برسد. با این حال، اگر قرار باشد در چند شرکت به طور همزمان سرمایه گذاری کنید، می توانید با تنوع در شرکت های تثبیت شده، ریسک خود را برای ورشکستگی کاهش داده و از عملکرد بالقوه سهام شرکت بهرمند شوید.

این اصل تنوع سازی است که شما خطرات کلی خود را کاهش می دهید، در حالی که همچنان پتانسیل قائم خود را حفظ می کنید. بنیامین گراهام، سرمایه گذار مشهور می گوید: تنوع بخشی، یک سرمایه گذاری محافظ کارانه است.

چه موقع متنوع سازی ارز دیجیتال را انجام دهیم؟

برای شروع کار، قبل از انجام یک سرمایه گذاری ارز دیجیتال، مهم است که تعیین کنید که آیا واقعا نیاز به تنوع بخشیدن در سبد سهام های خود دارید. بهترین وسیله برای قضاوت، در نظر گرفتن بودجه شما است. به عنوان مثال، اگر سرمایه شما ۲۰۰ دلار آمریکا باشد، در واقع ارزش متنوع سازی را ندارد. رقیق کردن سرمایه نسبتا ناچیز در بین ارزهای مختلف انتخاب خوبی نیست، زیرا ارزش زیادی ندارد که بتواند سرمایه شما را افزایش دهد.

تحلیل گران معتقدند که متنوع سازی سبد ارز دیجیتال باید با مبلغ سرمایه گذاری حداقل ۵۰۰ دلار آمریکا آغاز شود. با این حال، شروع با سرمایه بیشتر بهتر است، زیرا با افزایش قیمت، سود بیشتری به دنبال خواهد داشت.

چرا تنوع سازی مهم است؟

متنوع سازی سبد ارز دیجیتال به سرمایه گذران کمک می کند تا احتمال ریسک و ضررشان کاهش یابد و در مقابل سود بیشتری بدست آورند. اگر کسی به جای خرید یک سهام ۱۰ نوع سهام بخرد سرمایه ی او دارای نوسان کمتری خواهد بود.

چگونه متنوع سازی سبد ارز دیجیتال را انجام دهیم؟

احتمالا، ساده ترین سبد دارایی دیجیتال متنوعی که می توانید بسازید، یک پرتفو متوان با دارایی های بیت کوین (BTC) و اتر (ETH) است. بیت کوین و اتر دو دارایی دیجیتال بزرگ با سرمایه در بازار هستند و همچنین در بین نقدینگی ترین ها قرار دارند.

برای ساخت این سبد متنوع، می توانید از بسترهایی مانند Coinbase استفاده کنید تا هم بیت کوین و هم اتر بخرید و سپس منابع خود را در یک کیف پول سخت افزاری ایمن ذخیره کنید. اگر می خواهید نمونه کارهای خود را متنوع تر کنید، می توانید تعداد بیشتری از دارایی های دیجیتال با بهترین عملکرد را به ترکیب اضافه کنید. با این حال، اگر می خواهید به عنوان یک سرمایه گذار در سمت محافظه کار بمانید، بهتر است که اکثر سبد سهام خود را در بیت کوین نگه دارید.

به عنوان مثال، می توانید یک سبد دارایی بسازید که شامل انواع ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین (BTC)، اترتیوم (ETH)، ریپل (XRP) و بایننس کوین (BNB) و همچنین بیت کوین کش (BCH) باشد.

برای متنوع سازی سبد ارز دیجیتال، می توانید در صرافی دارایی دیجیتالی مانند، Binance Poloniex یا Kraken ثبت نام کنید و قبل از خارج کردن آن ها از بورس به یک کیف پول شخصی که تنها شما کنترل می کنید انتقال دهید و سپس اقدام به خرید یکی از این دارایی ها کنید.

۳ نوع کوین برای متنوع سازی سبد ارز دیجیتال

همه ارزهای دیجیتال یکسان نیستند. در حالی که روش های مختلفی برای تمایز کوین ها وجود دارد، ۴ گروه اساسی وجود دارد که شما باید قبل از شروع کار با یک استراتژی متنوع سازی، آنها را به خاطر بسپارید. درک هر یک از این گروه ها برای متنوع سازی سبد ارز دیجیتال شما بسیار مهم است.

۱. بیت کوین

بیت کوین یکی از معروف ترین ارزهای دیجیتالی است. بیت کوین یک گروه نیست بلکه یک ارز واحد است. بیت کوین یکی از بی ثبات ترین دارایی هاست و در عین حال به یکی از پرسود ترین ها می تواند تبدیل شود. این فقط عقل سلیم است که شما بیت کوین را در سبد خود نگه می دارید.

۲. توکن های Ethereum and ERC-20

برای ساخت توکن ها در بیشتر اوقات از اترتیوم استفاده می کنند. اترتیوم به عنوان جایگزینی برای بیت کوین ایجاد شد که از قرارداد های هوشمند پشتیبانی می کند. مدتی نگذشت که اتریوم به یکی از محبوب ترین کوین های بازار تبدیل شد.

اتریوم یکی از مهره های اصلی دنیای بلاک چین است چرا که اترتیوم قرار دادهای هوشمند متنوعی دارد و این امکان را در اختیار شما می گذارد تا پروژه های خود را روی بلاک چین اتریوم پیاده کنید. وقتی صحبت از توکن ERC20 می شوند منظور همان توکن هایی است که برروی بلاک چین اتریوم ساخته می شود.

۳.ارزهای دیجتال پایدار

بیایید صریح باشیم، ارزهای رمزنگاری شده به دلیل نوساناتشان به خوبی شناخته شده اند؛ اما مواقعی وجود دارد که شما باید ریسک را کاهش دهید اینجا است که استابلیکون ها وارد می شوند. اکثر stablecoin ها توسط دارایی های دنیای واقعی یا ارزهای فیات پشتیبانی می شوند. اطمینان حاصل کنید که استراتژی متنوع سازی سبد کیف پول cryptocurrency شما حداقل از یک stablecoin پشتیبانی می کند تا در مواقع استرس بازار بتوانید به راحتی از دارایی های بی ثبات خارج شوید.

استراتژی تنوع سازی سبد سهام بهینه با استفاده از معیارهای ریسک WCVaR و β مقایسه آن با روش مونت کارلو

مهندسی مالی و مدیریت اوراق بهادار ، دوره: 11 ، شماره: 45

خرید و دانلود فایل مقاله

با استفاده از پرداخت اینترنتی بسیار سریع و ساده می توانید اصل این مقاله را که دارای 26 صفحه است به صورت فایل PDF در اختیار داشته باشید.

مشخصات نویسندگان مقاله استراتژی تنوع سازی سبد سهام بهینه با استفاده از معیارهای ریسک WCVaR و β استراتژی متنوع سازی سبد مقایسه آن با روش مونت کارلو

چکیده مقاله :

انتخاب سبد بهینه سهام از اهداف اصلی مدیریت سرمایه است. معیارهای متعددی برای اندازه‌گیری ریسک سبد سرمایه‌گذاری و انتخاب سبد بهینه ارائه‌شده است. در این پژوهش مدل کاربردی WCVaR با روش مونت‌کارلو برای اندازه‌گیری ریسک سبد سهام و انتخاب یک سبد بهینه وزنی متنوع استفاده شد. WCVaR یکی از جدیدترین سنجه‌های ریسک است و نواقص مدل VaR و CVaR را پوشش می‌دهد. این پژوهش از اطلاعات روزانه ده شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره 1397-1387 استفاده نمود. این پژوهش در حالت حداقل ریسک WCVaR به مقایسه میانگین بازده سرمایه‌گذاری و میانگین ارزش سرمایه‌گذاری در سبدهای منتخب با دو روش برنامه‌ریزی خطی و مونت‌کارلو می‌پردازد. نتایج حاصل از برآورد مدل با استفاده روش برنامه‌ریزی خطی، نشان داد که تغییر معیار بهینه‌سازی منجر به تغییر وزن سهام سبد و تغییر استراتژی تنوع سازی در سبد سهام بهینه خواهد شد. به‌طوری‌که از بین 44 سبد با وزن‌های مختلف بهینه‌ترین سبد وزنی متنوع بر اساس ارزش سبد و بازده تحت معیار WCVaR سبد شماره 16 و 25 است. همچنین نتایج نشان داد که در سبد بهینه مقدار ریسک و بازدهی بیشتری با شبیه‌سازی مونت‌کارلو نسبت به برنامه‌ریزی خطی برآورد شده است. درنهایت نیز با مقایسه ریسک WCVaR و β با روش

کلیدواژه ها:

کد مقاله /لینک ثابت به این مقاله

کد یکتای اختصاصی (COI) این مقاله در پایگاه سیویلیکا JR_FEJ-11-45_006 میباشد و برای لینک دهی به این مقاله می توانید از لینک زیر استفاده نمایید. این لینک همیشه ثابت است و به عنوان سند ثبت مقاله در مرجع سیویلیکا مورد استفاده قرار میگیرد:

نحوه استناد به مقاله :

در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:

حدادی، محمد رضا و جلیلی کامجو، سید پرویز و گودرزی دهریزی، سارا،1399،استراتژی تنوع سازی سبد سهام بهینه با استفاده از معیارهای ریسک WCVaR و β مقایسه آن با روش مونت کارلو،https://civilica.com/doc/1146668

در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته استراتژی متنوع سازی سبد می شود.
برای بار اول: ( 1399، حدادی، محمد رضا؛ سید پرویز جلیلی کامجو و سارا گودرزی دهریزی )
برای بار دوم به بعد: ( 1399، حدادی؛ جلیلی کامجو و گودرزی دهریزی )
برای آشنایی کامل با نحوه مرجع نویسی لطفا بخش راهنمای سیویلیکا (مرجع دهی) را ملاحظه نمایید.

مدیریت اطلاعات پژوهشی

اطلاعات استنادی این مقاله را به نرم افزارهای مدیریت اطلاعات علمی و استنادی ارسال نمایید و در تحقیقات خود از آن استفاده نمایید.